BİR ŞİİRİN HİKAYESİ
.....
Nasıl ’ Nöbetçi Şair’ oldum
.....
Babam oldum olası yaptığım iki şeyi sevmemişti,sevememişti...ŞİİR ve SPOR...NE ZAMAN BİR ANTREMAN VEYA MAÇTAN SONRA YORGUN ARGIN EVE DÖNSEM,BABAMDAN AYNI SÖZLERİ,AZARI İŞİTİYORDUM.
’ Yinemi maç oğlum,ne zaman akıllanacaksın sen...Herkes işiyle,aşıyla meş-
gul olurken sen lüzumsuz,hiç bir işe yaramayan işlerle uğraşıyorsun.Maç,maç
bıktım senin maçından da,topundan da...’
Hemen,hemen benzer sözleri adresime gelen dergiler,gittiğim ŞİİR ŞÖ-
LENLERİ,çıktığım RADYO,TELEVİZYON proğramları yüzünden babamdan
işitmeye alışmıtım artık ’ BU BOŞ İŞLERİ NE ZAMAN BIRAKACAKSIN
OĞLUM...KAZIK KADAR ADAM OLDUN...HALA ŞİİR,ŞİİR...ŞİİRCİMİ OLA-
CAKSIN...AL YİNE BİR SÜRÜ DERGİ GELDİ.BUNLAR NE İŞE YARIYOR-
SA...’
Babam söylüyordu,söyleniyordu,kızıyordu amma ben ne sevdalım ŞİİR den
vaz geçebiliyordum,nede FUTBOL dan...Önceleri GAZETELER,DERGİ ve
ANTOLOJİLER le sınırlı olan TUTKUM,YEREL Radyo ve Televizyonların açıl-
msaı ile STÜDYOLARA taşınmıştı.Yerel bir Televizyondan almış olduğum
ŞİİR PROĞRAMI yapma teklifine HAYIR diyememiş 3 yıl sürecek,CANLI
yayınlanan ŞİİR SAATİ proğramına merhaba demiştim.
Her ÇARŞAMBA geceleri 21.30 da başlayan proğramım öylesine ilgi çek-
miştiki,CANLI yayına bağlanmak için izleyiciler TELEVİZYONUN telefonunu
kitlemeye başlamışlar,bitiş saati 24.00 olan proğramım zaman,zaman gece-
nin 01.00 lerine hatta RAMAZAN aylarına rastlayan günlerde SAHURA ka-
dar sarkmaya başlamıştı.Bu durum bir çalışan olan beni etkilemeye başlamış
o gecenin sabahında gittiğim iş yerindeki proğramı izleyen dostlarım,arkadaşlarımın şakalarına,takılmalarına maruz kalmaya başlamıştım..
’ HADİ YİNE,YİNE İYİSİN.BU GECEDE NÖBET YİNE SENDEYDİ.NÖBET-
Çİ ŞAİR OLDUN ÇIKTIN.ŞİİR OKUMAKTAN,DİNLEMEKTEN BIKMIYOR-
MUSUN.HER HAFTA SABAHLARA KADAR BU İŞİ YAPTIĞINA GÖRE İYİ
PARA ALIYORSUN DEMEKKİ...PEK YAKINDA KÖŞEYİ DÖNERSİN.ULU-
SAL KANALLARA BİLE SIÇRARSIN...’ gibi sözlerede göğüs germek zo-
runda kalıyordum...
Başlangıçta biraz kızdığım bu gibi sözler karşısında ’ NÖBETÇİ ŞAİR ’
liği zamanla benimsemeye hatta sevmeye bile başlamıştım.2000 yılında
çıkardığım ilk kitabım ’KAYIP DUYGULAR’ dan sonra 2001 yılında 2.nci
ŞİİR kitabıma o ismi verdim ’ NÖBETÇİ ŞAİR ’

Oyy gülüm oyy
Bir bilsen,bir bilebilsen
Neler oldu
Neler değişti buralarda
Dün
İnsan içine çıkmıyordum
ACILARIN ŞAİRİYDİM ya
Bugün
MEDYAKOLİK olup çıktım
Nerede
Bir ŞİİR DİNLETİSİ olsa
Radyoda,Televizyonda
Bir ŞİİR PROĞRAMI yapılsa
Hep ben,ben varım?
Babam
Adımı ’ ŞİİRCİ ’ taktı
Dostlarım,arkadaşlarım
NÖBETÇİ ŞAİR diyorlar
Kızmıyorum,darılmıyorum
Nöbetçi şairliğe alıştım
Hani sevmeye bile başladım
Başladım da?
Senszliğe alışamadım
Alışamıyorum
Oyy gülüm oyy
Bu gece saat 24.00 de
Nöbetçi ŞAİRİN
Yine iş başında olacak
Yine senli şiirler okuyacak
Sevenleri yine ağlatacak
Oyy gülüm oyy
Sensizlik,yalnızlık
O denli zor ki?
O denli zor ki?
Yaşanacak günler varken
Ölüme yenik düşmenin
Zamanımıydı,zamanımıydı?

Şahin ERTÜRK/NÖBETÇİ ŞAİRİN