Teknolojin verdiği rahatlıkla medeni yaşayan bizler hala ilkel düşüncelerinin içinde tazecik canların tüketilmesine izin veriyoruz.Teknoloji ilerledikçe insanlar ilkelleşiyor, vicdansızlaşıyor. Aynı dünyanın insanları olarak egolarımızı,doyumsuzluklarımızı en azılı düşman olarak etrafa salıyoruz. Sonra canice vicdansızca yapılan olayların , suçlularını arıyoruz. Ama hiç o suçluların arasında kendimizi göremiyoruz. Gencecik fidanlarımızı ,geleceğimizi bizler egolarımızla öldürüyoruz.Sonra da sağa sola saldırıyor, lanetler okuyoruz. Bir, iki gün yas tutup göz yaşı döküyoruz.Yine aynı gizli düşman yine üzerimizde yaramızı kanatmak için çalışıyor.Biz ne yapıyoruz? Acının sebebini çaresini bildiğimiz halde yine hayata devam ediyoruz ta ki yaramız gizli düşmanımız tarafından bıçaklanıncaya kadar.
Değer yargılarımız ilkelleşiyor,duygularımız ilkelleşiyor… İnsanın, insanı canice öldürmesi devam ettikçe, eğitimde kültürde, sanatda, ekonomi de, siyasetde çağdaşlaşmış mı oluyoruz? Eğitim,kültür,sanat, ekonomi,siyaset insanoğlunun gelişmesi daha özgür ,refah ve barış içinde yaşaması için vardır. Yaşatmak için ,var olmak,var olmak içinde paylaşmak vardır.Menfaatlerimiz uğruna yaşatamadığımız bir tek can evrenin neresinde olursa olsun isterse gelişmiş olduğunu düşünsün ister ilkel hepsi aynı kapıdan aynı duygudan geçer.Fark yoktur.Bunlar egoların savaşıdır.Alınan her canın katili egodur.En büyük gizli düşmandır.
Atalarımız evlatlarına,kardeşlerine,eşlerine,sevdiklerine,gelecek nesillere özgür, laik, demokratik, birlik ,beraberlik ve barış içinde yaşamaları ve yaşatılmaları için şehit oldular.
Bu yüzdendir ki artık,bu yüzyılda
• Egoların sebep olduğu kurşunların gencecik bedenlerini, geleceklerini,sevgilerini,umutlarını toprağa gömmesini , geride yarım bıraktıkları yaşam hikayelerinin artmasını İSTEMİYORUM.

• Egolarına esir olmuş aklınla, zekasıyla çözemediği sorunları silahla, kaba kuvvetle, tehditle çözmeye çalışan öldürmeyi çare olarak gören vicdansızları değil;zekasıyla vicdanıyla yaşamak için yaşatmanın,paylaşmanın da tek çare olduğunu gören barış için caba harcayan bir yaşam içinde olmak İSTİYORUM.

Çok mu zor daha iyi yaşamak için bir başka yaşamı yaşatmaya çalışmak?
Çok mu zor özgürce barış içinde yaşamak ?
Dilek AKINCILAR