Herkes, her şey artık çok basit, geriye baktığımda yarım kaLmışLıkLarı görüyorum. AsLında yarım değiL de sanırım biraz hayal kırıkLığı var..

Soruyorum kendi kendime çok şey mi bekliyorum insanLardan? istedikLerim bu kadar imkansız şeyler değiL.. ozaman nedir insanLarı bukadar basitLeşitiren gerçekLerden uzakLaştıran.. Artık onlar riyakar ve düzenbaz oLmuşLar.

Hayatımda en güvendiğim insanLarın bile maskesi düşmeye başLadı yaraLayan o maskenin aLtındaki yüzü görmek değiL..

Kendi saLakLığına kızıp yine aynı hataya düşmek..

Sevgi, Aşk..

KimiLeri için çok anLamLı olan oysa benim için hiçbir anLamı kaLmamış kirLenmişLikleri içeriyor.

KirLenmişLik evet çünkü günümüzde insanLar sevgiyi ve aşkı o kadar basitleştirdiki nefret eder haLe geLdim.

Ayaklarının altında öyLesine ezip geçiyorlarki.. sevgiLer, aşkLar hepsi kirLenmiş..

Birine güvenmek zor en önemlisi bir şeyLere umut etmek artık duygusaL bağLamda bir umudum yok!

En azından hayaL kırıkLıkLarım oLmuyor.

Artık herkesi de kendim gibi görmemeye dikkat ediyorum.

Varsın herkese şüpheyle bakıyım varsın kimseye güvenmiyim ne önemi var..

Of ne zor güçlü gibi görünmek..

Her zaman gülmek.. ama derinden bir acı çekmek..

İnsanLara güvenmediğim için beni suçlayanlar var,

Herkes aynı oLamazmış ayrıca herkesin içinde bi şeytan varmış..

Bir söz var iyi ve kötü diye bir şey yok onları iyi ve kötü yapan bizLeriz..

Benim iyi anLayışım doğruLuk,

OnLarınki ise benciLLik vee yaLancıLık

Ne kimseye kendimden fazLa güvenirim nede severim.

Veee Artıkk..

Üzgünüm ama

Bu kaLp revizyonda..



[04.12.2007]