-ANILARIM 11-

Gün geçmiyor ki başka bir bittiğim an yaşanmasın. Diğer yazıları okuduysanız bunu okurken biraz daha taşlar yerine oturup beni anlamanızda bir adım daha ileri adım kaydetmiş olacaksınız.

Radyo yayınında bir dinleyici mesaj attı. İşte ilan-ı aşk sevdiği kıza felan. Direk aradım çocuğu. Konu icabıyla bu şekilde yanlış yol izlediği ve etkili olmayacağını söyledim. Bana hiç sevgilisinin olmadığını ve çok üzüldüğünü söyledi. Buna dayanamadım işte. Pekala dedim seni evime davet ediyorum gerekli bilgileri sana vereceğim, sevindi tabi. Bu geldi içeri aldım odama. Tanışma faslından sonra çocuğa kadınlar hakkında bilmediklerini anlattım ve nasıl etkili olabileceğini anlattım. Sonrada pratik yapmasını istedim. Önce sen bi örnekle dedi. Pekala dedim ve çocuk bayanmış gibi bir durumda ona nasıl açılabileceğini göstermek için konuşmaya başladım.

Bi anda annem içeri girdi. (daha önceki bir iki kahrolası tesadüf yüzünden (bknz. Diğer yazılar)içinden şüphelerini atamamış olsa gerek odaya biz çekilip baş başa kalınca sanırım kapıyı dinlemiş.) geçen konuşma;

-ahmet.. (kızgın)
-efendim anne.. (safı oynuyorum)
-tüüüüü ailenin yüz karası bu sefer ne diyeceksin ha
-ya anne ne diyim Allah belamı versin benim bitmedi gitti şu olay


-ANILARIM 12-

Espri anlayışı garip bir aileden gelmekteyim. Bir kız isteme sahnesi ve babamın esprisi üzerine annemin dumur cevabı :)

Kız istenir. Babam gülerek anneme döner;

-adam kararlı bak istiyo ne diyosun veriyim mi hanım
-aaa saçmalama bey, kaç yaşında adamsın..

:) :) :) :) :)