Hep benim olduğunu bilmek o fedakar yüreğinin odalarında dinlenmek ne eşsiz bir huzur bilemezsin..sen ilan ederken tüm sendeki benlerin toplamını kaygılarına bende bir hasret mektubu yazmak istiyorum can dostum sevgilim sana..İçimdeki kederin ağlayacak hali kalmadı uykuları ise sorma gitsin, kolay mı sensiz yataklarda hasretine uyumak ve zamansızlığa uyanmak güneşin hüzzam makamında her tarih ...sen olmayalı mevsimlerin ve tarihlerimin bilgim dahilinde akip gittiğinin farkında dahi değilim tek bildiğim baharımı, kışımı seni vedalara gömdüğümde yitirdiğim.Nerdeyim kimim bilmiyorum,bir yanım hasret bir yanım kaçak tanıdığım yolların kavşaklarına.
ey çıkmaz sokağa giren yüreğim ne yapıyorsun diye hesap bile soramıyorum sana danışsam nafile sen ona her daim tapacaksin biliyorum... düşündükce seviyor sevdikce düşünüyor bir umut çıkar gelir diye bütünleşiyor kalp sanki, sadık bir bekçisi olarak aşkın...bir gün bu sersenişlerimin biteceğinin unutacağımın umuduyla yüzük parmağımı okşuyorum yüzüne dokunur gibi "ne masumdur şu an insanin içinde kaybolma isteğine bakan kahveli gözlerin.
öyle utanmazki beklemek..!
ah ne çok istiyorum tüm bedenimden söküp almanı hicranı o tılsımlı busenle...insanın elleri bile acıyormuş sana dair yazarken çok zor geldiğinden değil, okuyan sevgilinin yani senin sevgilim senin adına ağır geliyor bensizliğin yıkıntıları arasında ruhunun kanadığını bilmek devasız bir huzursuzluk içindeyim bu ara yarası kanser olan yokluğun gönlünce mutsuzluk kılıyor aklının estiğince öldürüyor kalan can parçalarımı özet halinde bitirmem gerekirse sevgilim son satırları iyiler erken ölürmüş geride kalanlar anlayamaz kara sevdaları....

berrin korkmaz