3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
840
Okunma
yine seni düşündüğümde açtığım parçayı duydum geçenlerde yolda yürürken. bir apartmanın üçüncü yada dördüncü katın açık bir penceresinden usulca içeri giren rüzgarın perdeyi dans edercesine okşamasına rağmen müzik inadına dışarı çıkıyormuşcasına yüksek geliyordu. sanırım ikinci dinleyişiydi belki de daha fazla. belli ki aşık içerideki kendimden biliyorum çünkü. sonra senle bir akşam yıldızları sayışımız geldi aklıma. hani hatırlıyormusun bir gece bu parçayı üçüncü dinleyişimizde yıldızları saymaya başlamıştık aynı anda aynı yerden. sonra sen durup
-şununla 144 değil mi? demiştin bende
-evet hayatım. demiştim
-iyi yanılmadığımdan emindim seni deniyordum demiştin ya. işte hayatım ben sana ilk o zaman yalan söyledim o 143, yıldızdı.
Düzenle
Cevap Yaz