Martıları izledim, dalgaları dinledim, gözlerim; hülyalarda yanımda olmanı düşledim.
Oturdum bir masaya iki çay söyledim, önce; kendi çayımı, sonra; senin çayını içtim..
Karşımda duruyordun, hayalinde bile susuyordun...Sadece gözlerime bakıyordun,
söyleyemedikleri mi söylemek istedim, konuşamazdım yalnızdım,
etraftan yanlış anlaşılırdım. Öylesine özlemişim ki seni!...
Bir ara, gerçek sandım elimi saçlarına uzattım,
ağzımı açtım konuşacaktım, sanki; sus! der gibi, dudaklarıma dokundun.
Hayaline düşüyordum, biraz da üşüyordum, son an da toparlandım,
ben de senin gibi sustum...

Rüzgar esiyordu; poyrazından, hayalimden uçacaksın diye korktum,
saçların savruluyordu, yüzünü örtüyordu, belkide; gözlerimden hayalin siliniyordu.
Sararmış, fotoğrafını cebimden çıkardım, masanın altında saklıydı elim,
kimse görmeden resmine baktım. Bilirsin, seni çok kıskanırdım,
derin bir iç çekişten sonra, rüzgara direnerek, bir de sigara yaktım.
Bir sana baktım, bir resmine hiç değişmemiştin yıllar sonra bile.

Kıskandı hain rüzgar! gözyaşlarımı; kuruturken gözlerimde,
resmini, alıp uçurdu ellerimden!... Dalgaların arasına, köpüklerin üzerine,
denizin kucağına attı, aldı elimden senden kalan son hatırayı,
öylece baktım kaldım, sanki; donmuştum. Martılardan, denizden, resmini kıskanıyordum.
alamazdım geri imkansızdı biliyordum...

Sana baktım; karşımdaki hayaline, ellerinle saçlarını düzeltiyordun.
topladın arkaya hepsini at kuyruğu yaptın, yüzünü açtın!
Gülümsüyordun!... artık bana, gülümsüyordun!...Başımı çevirip denizdeki fotoğrafına baktım yoktu!
Deniz; onu yutmuştu...sular sıçrıyordu, yüzüme denizden sanki; ağlıyordu fotoğrafın giderken...
Sana döndüm, hayaline... Sen de yoktun!...Ben yine, kendime; gidişinle ilgili sorular soruyordum,
ve yine cevapsız kalıyordum. Gözlerimi açtım! Sabah olmuştu, uyandım! Kabus görmüşüm anladım...
Sen; gerçekten yanımdaydın, akşamki tartışmamızı unutmuş, bana yine "aşkım" diyordun...

Bilinçaltım bana yine, oyun oynadın! Rüyamda; ne kadar çok yaşlanmıştım...

V.Kayra