[ kali Yarim… bak görüyorsun değilmi… yine buradayım… yine yalnızım… yine sensizim… ve yine sensizliğimi hayallerimde yaşıyorum… tıpkı geçmişte olduğu gibi…
An oluyor alıp başımı gitmek istiyorum uçsuz bucaksız diyarlara… herkesten uzak, kendimden bile…içimde tarif edilemez bi fırtına kopmakta… nedenini bilmiyorum diyemem… işte en çokta bunun nedenini bilmek zorluyor beni… hele bide bu durumun benden kaynaklandığını bilmek… işte o ölüm gibi geliyor insana…
Yağmur yürekli sevdiğim… hayallerim vardı yarına dair… hayallerim vardı sana dair… bize dair… ve biliyorumki hayal olmayıda aşamıyacak…
Sana yazmak istiyorum… hemde sayfalar dolusu… belkide biraz rahatlarım… belkide içimdeki fırtınayı birazcıkta olsa dindirebilirim umuduyla… lakin artık bunun mümkün olmadığını biliyorum… zaman zaman şiddetlenen , zaman zaman dinen fırtına biliyorumki artık hiç dinmeyecek… en şiddetli haliyle yüreğimi oradan oaraya savuracak… tıpkı sararmış bir yaprağın rüzgarda savrulduğu gibi…

n ]