-Sakin ol şampiyon, sakin ol!
-Sakin olamam anne, sakın bir daha benden sakin olmamı isteme!

Sakin olamam…

Bitmiş bir halkı sindiremiyor çünkü insanlığım! Kusuyorum, Anadolu halkını kusuyorum. Sindiremedi insanlığım onları… Komünist kusuyorum, faşist kusuyorum, muhafazakar kusuyorum, liberal kusuyorum.

Dünyanın bütün halklarını yiyorum her gece… “Gece gece yeme onları!” diyorsun ya anne, kilo yaparmış!

Sindiremiyor insanlığım hiçbirini zaten, simsiyah bir Anadolu kusuyorum! Hiçbir şike, hiçbir şifre, hiçbir filtre iyi gelmiyor insanlığıma…

Survivor adasında kaybolmuş bir halkı kusuyorum!

Ve nefret ediyorum halkımdan!
Evet, nefret ediyorum!

Evladı yaşındaki genç kızların ardından, ağzının suları akarak, bakan bu halktan nefret ediyorum!

Açlıktan bir çocuk ölürken yanı başında, şike şüphelisi bir godoman için sokağa dökülen bu halktan nefret ediyorum!

İnançlarının ve fikirlerinin yargılanmasına sessiz kalarak, şifreli memurlar tarafından fişlenen halkımdan nefret ediyorum!

Nefret ediyorum anne, filtrelenen özgürlüğümü sıçtım az önce! Korktum kusmaktan, olur ya ağızdan çıkanı sevmez bu halk ve bu halkın 3 partili lacivertleri…

Nefret ediyorum halkımdan anne…
Nefret ediyorum!

Kaça satılır şu köşede otun gramı?
Yada 250 gram mıdır gerçekten aşk?

Uyuyamıyorum geceleri, hasta ciğerlerime ambargo uyguluyor Amerikan bandrollü nikotin.

Kızma anne!

Üzülme, vatan haini değil evladın; ama kusuyor halkımı insanlığım!
Sindiremiyorum…
Halkımdan nefret ediyorum!



“Erkan İsa Şen”

13.07.2011 - 03:54


( Filtrelenmiş halkın siktir edilmiş çocukları – 2 )