İlk önce tarifi lazım bize mutluluğun.Mutluluk insanın hayatı algılayabilmesi ve
bu süreci kapsar. Mutluluk ;bazı insanlar için aşk ,bazıları için aşk uğruna çekilen
çilenin kutsallığı, bazıları için para, kadın ve bu örnekleri çoğaltmak mümkün.
Bir şairin mutlu olma ihtimali, bir insanın dünya üzerinde gezilmedik bölge, coğrafya,
Ülke ,il,ilçe.semt, köy kasaba , mahalle,sokak bırqakmamasıdır.Yani imkansızın diğer adıdır şair olan için mutlu olmak.Ömrünü mutluluğa adayan şairler bile öznel anlamda mutluluğa ulaşamaz. onun için mutluluk bir yerden bir yere gittiğinde ki hüznüdür,hovardalığıdır, kıskançlığıdır.
Şair bir yönüyle filozoflara benzer. hem şair hem filozof ömürlerini aramakla geçirir.
Ama farkları , filozof sırf doğruyu , iyiyi ,güzeli arar.Şair çirkini de arar
ve (aramalıdır) da. ve bulduğunda onları harman etmelidir.
Şair dediğin acıyı yaratır ve yarattığı o acıyı çeker mutsuz olamak için.
Her sanat dalında amaç mutlu olmaktır.tek biri hariç . şairlik . ör ; ressam mutlu olduğu için veya mutlu olmak için çizer.bestekar da keza öyle. şair ise acı çekmek ve acısıyla
teselli olmak için yazar.
Mutlu olmakla yetinen ,mutsuzluğu,;mtluluğa tercih eden kişi ne şairdir ne de filozoftur
her ikisinin de ortasında sıkışmış bir saçmalamacadır.