Bazı insanlar sahip olduklarının çok çalışmalarının sonucu olduğuna inanırken, bazı insanlarda ne kadar çok çalışsalar da yine de sahip olamadıklarına hayıflanırlar. Yine bazı insanlar fiziki engellerine rağmen normal bir insana göre daha donanımlı olabilirken, kendisini sağlam zanneden birinin en başta beynindeki eksikliğin bile farkına varamadığı durumlarla da karşılaşılabilmektedir. Bazı insanlar korkularının esiri olup ondan sürekli kaçarlarken, korkularıyla yüzleşen ya da korktukları başlarına gelen insanlar da bunlarla yaşamaya alışıp hayatlarını idame ettirebilmektedirler. Sahip olduğu maddi manevi ne varsa hiçbir şey kişiyi diğerinden üstün, sahip olmayanı da değersiz kılmaz. Olan kişinin olmayana yardım etmesi gerek vicdani sorumluluk, gerek kibirlilik, gerekse sahip olduklarını kaybetme korkusunu defetme duygularıyla ortaya çıkmakla birlikte, olmayan kişinin olandan istemesi kişi hakkında duygu sömürüsünü, kolaya kaçma, pes etme düşüncelerini doğurtmaktadır. Önyargı dediğimiz kavram, eleştirel bir yorum olarak dile getirilmesinden çok, kişinin kendisine saklaması gerektiği ve yine kişinin kendini güvene alması açısından başvurduğu bir tedbir durumu olarak ele alınmalıdır. Hepimiz biliriz ki ilk izlenim çok önemlidir. Önyargı da ilk izlenim sonucu iyi ya da kötü, doğru ya da yanlış vardığımız sonuçtur.