Edepsiz! Işk (Aşk) olmaz.

Edep!siz insanın ışk okyanusun da bırakın yüzmeyi, o suya girmeye bile hakkı yoktur.

"Edep" kelimesinin manası zihnimiz de o kadar kısıtlanmış ki bu enfes kelime benliğini kaybetmeye yüz tutmuş. Hele ki gençliğin dilinde ve özellikle hayatlarında, davranışlarında ve tavırlarında rastlanması imkansız bir hal almış bu güzelim ata yadigar’ı.

Edep denilince akla ilk gelen manaları; iyi davranış, nezaket, zarafet ve güzel ahlak’tan ibaret. Elbette ki bunlarda bu mükemmel kelimenin anlam ve manası amma en önemli husus ve en önemli özelliklerinden biri olan “Haya” eksik.

“Haya” ki atalarımızın dedelerimizin baş tacı ettiği olmazsa olmazlarından.

“Haya” ki insanın kişiliğini, benliğini insanın insanlığını koruyan ve nihayet Işk’ı koruyan muazzam bir kalkan.

Gençliğimiz “haya” ve “ebep” gibi iki mücevheri, bir köşeye koyup yerine “asi”lik gibi değersiz bir taşı oturttular. Hayata ve özellikle Işk’a bu pencereden bakmaktalar. Bu sebepten ki Işk gibi manevi bir kavrama maddi bir değer biçmiş oldular. Ve nihayet “maddi” özellik taşıyan her kavram gibi Işk da özelliğini ve asli manasını yitirdi.

Yalnızca dillerde dolanır oldu. Artık ömürlük değil, anlık yaşanır oldu.

Işk’ın ömürlük değil de anlık yaşanır olmasında ki ve yalnızca dillerde dolanır olmasında ki en büyük sebep başta söylediğim gibi Edep kavramının ortada olmamasından mütevellittir.

Işk da yaşanacak her şey maddi ya da manevi, olay ya da duygu kısıtlanıp, küçültülüp, minimize edilip, ömürlerden hatta yıllardan çıkıp günlere düştü.

Zamanında Aşığın Maşuk’a aşk’ını arz etmesi senelerini alırdı.
Şimdilerde birkaç gün de iş çözülüyor.

Zamanında bir çiftin el ele tutuşması aylarını hatta senelerini alırdı.
Şimdilerde ertesi gün sarmaş dolaş olunuyor.

Ne güzel söylemiş Mevlana Celaleddin-i Rumi ;

İlla birini seveceksen dışını değil içini seveceksin,
Gördüğünü herkes sever ama sen göremediklerini seveceksin.
Sözde değil özde aşk istiyorsan şayet,
Ten’e değil Can’a değeceksin.


















Mustafa YADİGAR