Nerelerdeydin bu saate kadar ?
Ben gitmeliyim şimdi senden, Vaktinde yetişebilmek için bir bilinmeze.
Nereye böyle erken, erken "deme, Çok bekledim seni; bir nefes daha fazladan kalabilmek için bizde. "Bu kadar çabuk mu ?" deme sakın… Kovalamaca oynayan akreple yelkovanı hiç suçlama, Sana su gibi akıp geçen saatlerin Her dakikasının, her bir saniyesinde bir iğne saplandı benim yüreğime.
Sen kim bilir hangi sevdalarda, hangi pamuk bulutun üzerindeydin Seni beklerken denizlerden okyanusun karını cekmeye razı gelmiştim kum tanelerinden gün sayan denize yazi yazan benim azap saatlerimde.
Bir acı denizinde kayboldu umutlarım. Ağlarım dalgalardan görülmez gözyaşlarım. Bir boşluğa asılmış kanayan fotoğrafın Gecelerde çırpınır elerim dümen salarken gözlerim yıldızların iclerine kadar dalışlarını hatırlatmaklı.
Nerde masallarım o masum hayallerim. Ben ne zaman büyüdüm annem. sen bari teselli ver anlat bana neler olmuşluğu.
Yazmakla, yazılmışlarda yaşamakla olmuyor ancak yaşananlar, hayat verebilir yazılanlara ne kadar çaba göstersende boşa hep "o eksik yazılanlarda "a..." hayal etmekle, rüyalarda görmekle veyahut yeri göyü süsleyip seyre durmakla olmuyor... yazılmışlarda yaşanabileceğini düşşünsende okuyup uzaklara el uzatsanda günü geceye yazıp,şiirlerden seni görmek seni anlatmak seni yaşamak, zemheriyi bahara çevirsende olmuyor?
hem ne kadar anlam yüklenebilir kelime(kelam)lere bir kerem, bir aslı olmadıktan sonra ne kadar göğüs gerilebilir ki hayata ve hayattakilere bir ferhat, bir şirin olmadıktan sonra olmuyor... gecelerde hayali yaşayıp gün ağardığında gerçeklere uyanmak bakan gözlerde umudu aradığını aramak sonrada çaresizliğinle baş başa kalmak olmuyor... ne yazmadan, nede yazılmışları yaşamadan olmuyor. Sadık dostum anem sen anlat bana neler olduğunu.
Yazık, yarım kaldı bir sevda masalı daha.
Hani mutlu sonla biterdi bütün masallar, benim masalım acı sonlanmıştı ilk günden itibaren, Kim kandırdı benim büyümeye direnen çocuk yüreğimi,
Neden öğretmediler AŞKIN tüm edebi kuralları yıkan, Sonu hüzünle, kavuşamamakla biten gerçek bir masal olduğunu. Asıl sevgi kavuşmamakmış, anlatmadılar Aslı ile keremin aşkını okumuş anlayana kadar kendimi yaşamıştım kendim bitmiştim.
Yoksa kavuşamadığımız için mi aşığız seninle ?
Biz ! Ne hoş geliyor kulağa, söylemesi bile başka bir güzel Birkaç saatliğine olsa da, biz olabilmek nasılda tarifsiz bir duygu. Ah ! geceleri ay ışığında seni hatırlamak seni gecelere anlatmak şiirlere aktarıp sitelerden dostlara aktarmak ne güzeldi sen yazmadığında sevmediğinden anlayamaz duyguları konuşur yaşamışlar kadr net anlatırsın ama anlatmak başkadır gecelerin sesizliğinde yaşamak başkadır,
Bir gece istedim, tek bir gece; Yanımda olasın senle bir kocaaaa gecenin sesizliğini paylaşmak, Tek bir isteğimdi paylaşacak kadar sokulup sana Kokunu duyumsayarak, sıcaklığını tenimde, nefesini yüzümde hissederek, gözlerinden kendimi görmek ama olmadı ve olmuyorda cünkü sennin bir cekilmez hayatın var şimdi sen o cekilmeyen aşkı yaşiyon bense yokları düşüşlerim gecmişi sayıklar kadar bunamış yalnızlığa itilmiş caresiz biriyim.
Gözümü açtığımda gördüğüm ilk ve en güzel şeyi, Seni o an içinde yaşayabilmeyi istedim Gitmeden önce… Çok geç kaldın cangözüm… Bak işte, yokluğunda yüreğime iğneler saplayıp geçmişe direnen bedenim, Şimdi yazılarımda şiirlerimden makale ve romanımı süslerken ya, tek tek söküyor iğneleri yerlerini kanata kanata İnanılmaz bir hızla. Şimdi gitmeliyim ben… Bir iz kalmış benliğimden tıpkı bizden önce sevenler gibi hani onlarda kavuşmadılar bedenleri toza dönerken sesleri bizim kulağımızdan hep bazen şiir bazen romana döndü bu günki gibi.
Ey yar ! Yaralarım öyle derin, öyle çok kanıyor ki, Çok zaman alacak kabuk bağlaması ,
Şimdi gidiyorum yaralı gönlüme derin yaralar acan kibar insan, Beni bekleyen bir bilinmeyene Bende bıraktığın en derin izinle birlikte… Sevdamla… Şimdi gidiyorum.
Ben giderken bu yazıyı okuyan güzel dostlarıma en güzel mutluluklar sunarak ben yaşamadım bende geri kalan tüm gencler inşahla sevgilerini, AŞKLARINI yaşayacaklar ve yaşamaları icin duacı olurum-
Saygılarımla

yücel Duman / Almanya-Wiesbaden
[email protected]
26 / 9 / 09

not: Önemli olan karşindakinin sizi anlamasıdır, O sizi anlamasa siz kendinizi anlatamazsınız.
yücel Duman