0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1000
Okunma
Kırmızı bulutlar çökmüş üzerime. Alaca yağmurlar Kızıl Fırtınlarla savuruyor bir ömürden bir cehenneme.
İçimde cehennemin kızıl ve karanlık alevleri. Bunlar heran vücüdumu sarıyor. Oysa bu, bu umutsuzluk değil. Bunun başka bir adı olmalı ama bir türlü bulamıyorum işte. Ömür biterken mutsuzluk nekadar acı. Aslında acı olan inançsızlık malesef. Derin ve karanlık bir kuyuya düşünce insan, inançsızlaşır tabiki.
Ancak her gecenin bir sonu olduğu gibi her batışın bir doğuşu olduğu gibi karanlıktan ışığa da çıkılır elbet. sabretmek ve inanmak...
Sabretmek ve inanmak lazım.Vuslata ermek için...
Servet Deniz
