tüm olup bitenlere kayıtsızım... yüreğim zincirlerde tüm yalancı sevgilere içten olmayan sözlere. gözlerim kapalı sahte ve şeytanca bakışlara...ellerim sımsıkı kilitli amaçsız dokunuşlara . mutluluksa uzaklarda el sallamakta . engelli bir koşudayım yönü belirsiz sisli bir havada.. bana yön veren bir tek sevdiğim kişilerin sesleri uzaklarda beni çağıran.
neden yaşam yönümüzü çizme aşamasında bu kadar acımasız bizlere neden sürekli çıkmazlarda ruhumuz? kemiriyor benliğimi her bir damlası gözyaşlarımın. artık darılma bana gözyaşlarım karar verdim senden çok gülücüklerim benimle olucak.
susmak, ağlamak, sinirli bakmak çevreye .... çözüm değil hiç biri daha çok yıpratır bedenimi.
işte ben bu yüzden beni üzücek hayata sadece gülümsüyorum. elimden bir tek bu geliyor.
ve ben artık MUTLUYUM HAYAT......