Soluklanmak için bir banka oturmuştuk. Birbirimizin yüzüne bakamıyorduk, konuşmuyorduk. Birden polis seslerini tekrar duyduk ve Cehennemde ki zebanileri görmüşcesine topukladık.. Ciğerlerim şişmişti, sanki sirenler toooomi toomi diye ötüyordu. Allah’ım hiç bu kadar köşeye sıkışmamıştım. Uzun zamandır dua etmeyi akıl edemediğim için şu durumda dua etmemin utandırıcı bir hal olduğunu kanıksayarak duaya durdum, ( durmadım tabii ki koşuyorum o sırada.) Allah’ım beni affet.
Allah bizi affetmeyecekti..

Ara sokaklardan birine daldım, buraları avucumun içi gibi bilmek benim için büyük bir şans. Bahattin hemen arkamdaydı, nefesini ensemde hissedebiliyordum bir an olsun aradaki mesafeyi açmıyordu. Tam şanına yakışır bir felaketti bu, Bahattin pantolonu cart diye patlattı. Ses bombası etkisi yapmıştı kulaklarımda. Kahkaha atmaya başladım, Cart Bahattinin pantolonu CARTlamıştı ne de olsa.. Bir yandan enseme şaplak atarken bir yandan gülüyordum ve hala koşuyoruz.. Büyük bir iş başarmıştık kendimizce. Sokaklardan geçerken anılarım da bir bir gözümün önünden geçiyordu. Arkamda polisler, Bahattin enseme şaplak.. , dua, ve yetmezmiş gibi şimdi de anılarım..
Her şeyi bir kenara bırakıp yol kestiğim, adam şişlediğim günler aklıma düşüvermişti birden.. Ben hiç insan gibi davranmadım kimseye. Zaten ben insan değildim, farkındayım. İsmiminde neden Tomi olduğunu çevremdekiler kadar bende iyi bilirim. Hayvandım, yol keserdim, tiner çekerdim. Bir keresinde komşunun oğlunu satılığa çıkarmıştım organ mafyasına.. Neyse. Hayvanlıktan ileri gidemedik işte, kader ? Bahattin ile banka soymuştuk ve koşuyorduk en nihayetinde. Polislerden bir kaçı kalmıştı arkamızda çoğu tökezleyip yere düştü ve ne kadar işine sadık olduğunu da belli etmişti. Neyse düzenden eleştiriden kaçmak gerek. Hırsızlık zaten yeterince başa bela.
Arkamızda ki polisler artık peşimizi bırakmışlardı. Yepyeni bir günah ile ertesi günün başlaması için pinekleyeceğimiz döküntü yuvamıza gelmiştik çoktan... Yeni günahlara selam olsun! ( Allah’ım affet..)