Anlaşılmaz birisin...bunu sen söylemiştin...insanın bıkkınlık ifadesidir bu..ne yapsam ne etsem de seni çözemedim, anlayamadım isyanlarıdır bir bakıma...

Ya sen..sen çok mu anlaşılıyorsun...bir kararda duramadın ki...ben de seni çözemedim bu na ne diyorsun,şair demiş ya’’ ne sevdiğin belli, ne sevmediğin oy oyy’’ doğrudur ben hakkaten sapıttım..dengesizleştim, belki de çaresizleştimde ondandır..beni bu hale getiren de sensin desem, ben ne yaptım ki dersin, en iyisi susmak, sustukça sınırlar çizmek,o sınırların büyümesi ve kopmak sonrada..oysa ki yıllardır bir gayretim vardı, dermansız derdin derdine çare aramak için çabalıyorum...senin tarafından bakıldığın da buna gerek te yoktur aslında...bunca üzüntüye, bunca yalvarış akıllı insan işi değildir...en başta sen kaçtın ya, kovalayan ben oldum..kaçan taraf ben olsaydım, sonuç farklı olacaktı...ben razı oldum herşeye...bir sevdada yaşanacak her türlü olumsuzluğa razı oldum...öyle de mutlu olmayı başardım kendimce..bu mutluluğa seni de ortak etmek en büyük hedefimdi...bunu ne kadar başardım bilemiyorum..isterdim ki, en az benim kadar da sen mutlu olabilsen..bunu bana her defasında söylesen...beklemek, beklenti içinde olmak çok acı...asla hiçbir şey beklenildiği gibi olmaz..
Farkındayım...çocuk değilim...hala aklım yerinde, yine de bazı şeyleri anlamak istemiyorum napim...kuralları, yasakları bertaraf etmek istiyorum..hayatın gerçeklerini görmezlikten gelip, hayallerine dalmak, kurmaya korktuğum hayallerimi yaşamak istiyorum..buna ne kadar hakkım var bilemem, bilmekte istemem...
Ah sevdam, canımın içi ...ruhuma canıma yıllardır arkadaşsın,eşsin..kırgınlıklar, anlaşmazlıklar olsa da, sevgimizin gücü bunu aşacak..neleri aşmadık ki...yeter ki sen hep o bildiğim yerde ol...ben de hep bildiğin yerde kalabileyim...her engel, her zorluk birer birer geçilir...

biliyorum ne diyeceğini...bu yazı karmaşık duyguların patlamasının eseri...bu karmaşa öyle belli ki,gerisini sen düşün...sen yaz...hayat böyle mi bitecek...???

HATİCE BOZKURT SARITAŞ..