Bu gece oldu her şey... Her şey senin yine benim olmadığını anlamamla başladı... Ne kadar zor bir duygu senin elini başkasının tuttuğunu görmek, senin başka bir erkeğe “aşkım” demen, başkasının gözlerine bakıp onu sevdiğini söylemen... Ne kadar acı veriyor biliyor musun? Nerden bileceksin; daha sana olan aşkımı bile bilmezken... Sonsuz acıları çektim yanındayken ama ben yalnızken...

“Kimse bilmemeli” diyorum kendime... Ders aldım ben çoktan. Benden başka bir kişi bile bilse senin benim için varlığını ben kendimi bilemiyorum. Ne kadar zor seninle ama sensiz olmak bir bilsen; gerçi daha iyi bilmesen... Bugün de bilmedin... Yine konuştuk karşlıklı uzun uzun; ama sen yine bilmedin... Yine benim yüzümden düştü parça parça mutluluk ayaklarının dibine... Sen yine çiğnedin geçtin, hüzün olup döndüler bana... Yine mutluluklarım hüzünlerle karıştı, ben yanında ama yalnızken...

Ayrıldık yine senle uzun konuşmalarımız sonrası... Sen yürüdün kendinle ve gittin... Bensen yalnız kaldım yine lanetli bir yerde... Sense uzaklaştın gittin arkana bile bakmadan... Tırmandım binlerce merdiven. Sonra derman kalmadı yüreğimde adım atacak, ıslak bir banka oturdum... Üzüntüm yüzümden, kırıklarım kalbimin derinliklerinden apaçık görünüyordu... Yalnız otururken iki pati gördüm yanımda... Sarman bir kedi bana bakıyordu “Ne oldu sana böyle; neden üzgünsün?” der gibi... “Hiç sorma...” dedim “... uzun hikaye.” . Atladı kucağıma “anlat zamanım var.” dermiş gibi... Sadece sarman bir kedicik vardı, sen uzaktayken ve ben yalnızken...

Anlattım o kediciğe sana olan aşkımı... Cevap vermek ister gibi baktı yüzüme... “Seviyorum” dedim “Ne yapayım ki?” ... Gözümden 2 damla yaş geldi, aklıma sen geldin, kedicik de ağladı benle. “Gitmem lazım.” Dedim kediciğe, kalktım ıslak banktan. “Dur...” dedi sanki arkamdan... Duramadım... Ayaklarım gözyaşlarım kadar hızlı gidiyordu, senin gidişin kadar hızlı gidiyordu, ölümüm kadar hızlı gidiyordu... Yine her şey kadar hızlı kaçtım, sen bilmezken ve ben yalnızken

“Seni seviyorum.” dedim içimden sana... Sen çoktan gitmişken... Ben hala yalnızken ve kedicik ağlarken...