Omzumda tüfeğim,
Dere tepe dolaştım;
Bulamadım tek bir av,
Arılarla dalaştım.


Veremedim yalvaran;
Bir parça et mideye,
Dam üstünde saksağan;
Sür tilkiyi Niğde’ye.


Çitlembikten mezeyi;
Duttan yaptım şurubu,
Oturdum seyreyledim
Aç karnına gurubu.


İçinde un var diye;
Talim ettim iğdeye,
Dam üstünde saksağan
Vur beline kazmayı.


Geçti Bor’un pazarı,
Sür eşeği Niğde’ye.
Doldurdum palavrayı;
Her zamanki torbaya,


Kaşık salladım gene,
Aklımdaki çorbaya.


Av eti bulamadım;
Taban eti bu diye,
Zımtaralelli hah hah hah
Zımtaralelli hah hah hah

Dam üstünde saksağan;
Sür tilkiyi kürkçüye.
Avcılar toplanmışlar;
Ha bire atıyorlar,


Sahi gibi palavra
Gargara yapıyorlar.
Kulak verip içeri;
Hızla girdim derneğe

Geçti Bor’un pazarı
Eşek gitsin Niğde’ye.
Hemen girdim araya;
Başladım palavraya:


-Her taraf tavşan dolu,
Atmak için şaşırdım
Aldım hemen nişanı
Üslerinden aşırdım

.
Son attığım fişeğim,
Gitti deydi kediye
Dam üstünde saksağan
Vur beline kazmayı;


Doğuştan bilir idim
Okumayı, yazmayı.
Herkes girdi dereye,
Ben çıktım minareye
;
Üşürüm diye korktum
Piştolu bele taktım.
Madem yüzme bilmezdim;
Ne çıktım minareye


Geçti bor’un pazarı
Sür atını dört nala.
Uyarak aya?
Geldim buraya!
Ey çocuk sen ağlama....!

Süleyman ÜSTÜN ( 1954 / SARIYER // USKUMRUKÖY / İSTANBUL)