derin bir mevzu bu su misali dalmaya korkar
bu aşkın ucu bucağını göremez oldum
ışıklar bile bir bir söndü artık
karanlıkta yazıyorum sana korkarak yorgun ve bitkin
bir şekilde bıkmadan usanmadan sabırla yazıyorum
okumayacağını bile bile bendeki de bir ümit ya hani
belki okursun diye karalıyorum yüreğimin sayfalarını
düşünce dillim olan kalemimle karalıyorum öylece
beni göremeyen görse bile dinlemeyen bendeki seni yazıyorum
gün geçtikçe sana olan sevgim azalacağına daha da artıyor
bir nevi gönül ferman dinlemiyor diyebilirim
her geçen gün ölüme bir adım daha yaklaşıyorum
şimdilerde ölmeden önceki tek vasiyetimdir sevgilim
otopsi yaptır yüreğime içinde seni bulsunlar
çünkü faali olduğun meçhul bir cinayet var ortada
cezan müeebbet olmalı vicdanın ise gardiyan
sorguyu yapan yüreğin sonun ise benim gibi ölüm olmalı... Ş.B.