Şimdi yoksun.
Herşey bir hayal gibi.

Resimlerini kaldırmıştım.Daha fazla acıtmasınlar yüreğimi diye, ama anlamsızmış bu davranışım.Sen bendeyken, benimleyken, resimleri kaldırmak çare değilmiş.
Bu gece hepsini oldukları yerden çıkardım.Teker teker hepsine baktım yeniden , gözyaşları içinde.
Ne vardı bu kadar erkenden gidecek.Çok özlüyorum seni.Biliyorum ki gittiğin yerden dönüş yok.Özledim diyebiliyorum, gel diyemiyorum...Ben oraya gelene kadar bu hasret dinmeyecek.Ben özleyenlerin arasına katıldım, sen bekleyenlerin.Bekle beni olur mu, o gün gelene kadar. O gün ne zaman gelecek bilmiyorum.Kimse de bilmiyor.Bir gün nasıl olsa herkez kavuşacak özledikleriyle.

Hala postaya bir çözüm bulamadın değil mi? Ama biliyorum ki yazdıklarımı bir şekilde hissediyorsun.Sana gönderdiğim dua lar ulaşıyordur mutlaka.Kaç zaman geçti ama dün gibi.Hala seni son uğurladığımız günde kaldım ben.İnanmak istemesemde yoksun artık.Ve bir daha da ben gelene kadar görüşemeyeceğiz.

Canım yanıyor.Alıştım desemde alışamıyorum sensizliğe.Hani zaman iyi gelirdi.Hep böyle avuturduk ya kendimizi, zaman şimdi bana neden ilaç olmuyor.2.temmuz.2007 olmasaydı ya böyle bir gün.Yaşanmasaydı ya.Özleyenlerin arasında bulmasaydım ya kendimi...

Şimdi yoksun
Herşey bir hayall gibi...