Merhabalar Gülücük yüzlü Melek.
Sana öyle hasret kalmışımki, günlerdir bu anı kolluyordum. Mailini dün öğleden sonra okuyabildim. Okuduğum andan itibaren de cevap yazmaya fırsat kolluyorum. Yıl sonu hesap kapama derdine düşmüş tüm firmalar gibi ben de onun derdindeyim. Ama bugün erken geldim. Koşa koşa da sana geledim işte. Yanındayım, elini tutmuşum, yüzümü okşayan rüzgarın soğuttuğu yanım, sayende ısınıyor. Yüreğim ısınıyor önce, sonra ellerim, sonra yüzüm, alnım, burnum... En son dudaklarıma da kan geliyor sayende. Kızıl bir renge bürünüyor dudaklarım. Isınıyorum. Montumun cebine sokuyorum yumak olmuş senin sol benim sağ elimi... Kendi gözlerime bakıyorum senin gözlerinden ve gözlerimde gözlerinin sıcaklığını görüyorum. Yüreğimin her yanını sarmış seni görüyorum bende, senin gözlerinle... Tebessümünle aydınlanıyor şimdi kızıla kesmiş yakamozun oynaştığı yedi tepeli şehrimizin denizi. Sana bakmaktan alamıyor kendini, benim gözlerimle benden sana bakan ben. "Öyle güzelsin ki lerdensin ki öyle çok, öyle tatlısın ki lardansın ki öyle çok" İstanbul üzerine yazılmış binlerce şiir yüzlerce şarkı geçiyor yüreğimin sızısından o anda ve ben, senin gözünle bana bakan gözlerimin içinde kalasın diye, kapıyorum gözlerimi. Biliyorum ki sen de kapatıyorsun gözlerini ve hiçbirşey düşünmeden, düşlemeden o anda hiçbirşeyi ellerimizle yüreklerimizi ısıtıyoruz...
Canım Hülya’m, ne yazdım, neler yazdım bilmiyorum. Umarım saçmalamamışımdır yine. Ama dokunmuyorum yine, hiç dokunmuyorum ki sen olduğunda ne yaşadığımı, bana ne yaşattığını anlayabilesin istiyorum...
Son mailinde yeniden nasıl bir araya geldik diye sormuşsun. Sana bunu söylediğimi hatırlıyor gibiyim. Uzun bir süre sonra aklıma gelmişti. Mailimi ele geçiren şerefsizler "parolamı unuttum" kısmındaki özel soru ve cevabı değiştirmemişler. Oradan girdim ve yeniden kavuştum mailime. Hatırlarsın belki de...
Resim konusuna yeniden dönelimmi sen karar ver. En azından senin resmini görmeyi haketmişsem görmeyi isterim. Senin nazarında o seviyeye gelememişsem de oturur beklerim. :) ... Kızdığını hisseder gibiyim. Dİyeceksin ki; "Sen bendeki değerini bilmiyor musun ki böyle bir şey diyorsun, elbetteki hakediyorsun ama olay senin değil benim sorunum" Kendinde bile aşamadığın bir sorunu bende nasıl açacaksın onu düşünüyorsun hala. Neyse sorun değil. Ama kızma bana emi... Yüreğimin en sıcak derinliklerinden taşan sensizliğin tatlı sızıyla kucaklıyorum seni. Yazılarını sabırsızlıkla bekliyorum... SUSKUNADAM...sayende gevezeleşti.