Atalar Ruhlar

Ruhların ebedii olduğunu biliyoruz,
Bu konuda çok şeyler söylenebilir…

Ben başka şeyler söyleyeceğim.
Çünkü şu an önemli, her şey şu anda var.
Öncesi de sonrası da şu andan açılıyor.
İnsan ruhsal olarak tek ve ebedi.
Daha önceki boyutlarda ki gelişimiyle bu boyutta yansır.
Bu yansımayı herkes farklı algılar. Şimdi algılara bakmıyorum ben.
Dileyen dilediği şekilde algılasın.
Yansımaları etkileyen şeylere bakıyorum ben.
Nedir onlar?
En önemlisi bir önceki boyuttan devir alınanlar. Bu nesille aktarılır bu boyuta ; ruhsal nesil var …
Tabiki etkileşim de var. “Zerre küllün aynıdır” Zerre aslında parça değil bütünün aynı! Çekirdek ve ağaç gibi.
İnsanların çoğu kendi olarak kendini ifade etmiyor. Neden?
Çünkü etkişleşim var ve kendi olamayanlar başkası olarak görünüyor. Yani benliğini gösteremiyor. Kendi yok olurken temsil ettiği manaya dahil oluyor. Tercih meselesi.
Yani ya kendini önemseyecek insan, böylece kendinden evrene ulaşacak. Ya da her hangi bir davanın parçası olarak tercihinin sonucunu yaşayacak.
Bir misal vereceğim etkileşime;
Kırsalda kan davalarını bilirsiniz; yaşlılar körpe gençlerin eline silah tutuşturup kendi davasını nesline yükler. Neslinin telefi pahasına kendi içsel hesabını sonuçlandırır.
Hesaplaşma…
Sonu olmayan bir şey hesaplaşma çünkü yaşlılar hep hesap peşindedir çünkü onlara hava hoş. Bekara boşanmak kolay; nasılsa kendi bu boyutta yaşayacağını yaşamış. Şimdi hırsını genç nesillerle aktarmak ister!
Şimdi örneğimizi ruhsalda düşünelim.
Öncekiler bizi her zaman doğru yönde mi etkiler acep? Yoksa onlar da kendi davalarının peşinde olabilir mi? Yani Ruh deyin, uzaylı deyin, enerji beden deyin. Fark etmez. Bu boyutu etkiledikleri ortada. Bu etki bu boyuttakilerce yeterince süzülüyor mu?
Ne dersiniz?

Sevgiler , selamlar.
Ahmet Bektaş