"Sözler sözler kalacak geriye, onların gözlerinden bulutların üstündeki baloncuklarda sözler belirecek. Duyulmayacak belki harfler ama sözler dizilecek satır satır boşluğa. Göreceğiz. Bileceğiz."

Her insan renkleri sıralamak ister. Bir müziğin eşliğinde,bir deniz kenarında,bir bulutun ardında. Yahut bir yağmur adına renkleri dizer insan. Aslında her insanın rengi farklıdır ya hani bü yüzden renklerle bütünleşir insan. Ve aslında her insan ’biriciktir’ ya hani biricik olduğunu hissettirecek ruhlar ister yanında. Biricik olduğu tek olduğu unutulmamalıdır insanın. Her insanda farklı bir renk açığa çıkarken bulutların ardındaki güneşi keşfedebilmeli insanoğlu.

Bir gülümseyişte,bir gözyaşında belki bir kahkahada bir kızgınlıkta farklıdır her insan diğerlerinden. Fraklı olduğunu bilmek ister ya hani hissetmek ister. Biriciktir etkiye dönük tepkileri. Her sözde her renkte anlam katar nefese.

Hani diyoruz ya özel eğitim. Hani hep diyoruz ya özeldir özel eğitim. Her insan biricikken böylesine özel eğitim kapsamındaki bireyler biriciğin ötesi değil midir ?

Onlar ki biriciktir. Onlar ki biriciğin ötesinde tektir. Her renkte bambaşka renkler betimlenir. Onlar ki bizim ellerimizde betimlenir.




S.Karakaşoğlu.