içimdeki korkuyu atamıyorum nezaman ne olacagını bilemiyorm,çaresizlikler korkutuyor beni bu dünyada çok az insan vardır korkarak nefes alır bende onlardan biriyim,çok şeyler hayal ediyorum,egitimli insanların yaşadıgı bir ülkem olsun ,kimseler hastalanınca garipcemesin,modern çagdaş hastaneler ,bilinçli gerçek kültüre yönelmiş ,saygı duyulmaya layık ögretmenler ,kaba kuvetin olmadıgı ,polisinin silah taşamıdagı bir ülke,
o ülkede biz şairlere yazarlarada bir yer olsun ,hep gülücükler saçsın bu ülkenin çocukları ,sessiz bir huzur essin ülkemin üstünde ,aşk anlamlı yaşansın sapkın duruşlar terk etsin hepimizi ,denizlerinde özgürlügün ıslaklıgı hissedilsin ben yine en olmaz kadınlara aşık olayım,baharı bitmesin memleketimin şairin dedigi gibi ,olursa bir şikayet ölümden olsun. gelsin alsın ölüm tüm histerik korkularımızı . ister topraga versinler bedenimizi ister okyanuslarda küllerimiz dolaşsın .ama ruhlarımız özgür olmalı. bir aşk tutkusu ruhun derinliklerinde.yazık oldu denmesin ölümümüze.yazık olan aşksız kalmaktır.ekmeksiz çaysız kalmaktır yaşamda. bir kapının çalınmamasıdır bir kadının sevişmemesi umudla. belki onun için içimdeki korkuyu atamıyorum.uzatamıyorum elimi. delilerden farksız deli olmadıgımı bilerek yaşıyorum.yaşanalabilirligince bu ülkede.