1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
513
Okunma

Hayatımın atlasıydı benliğimdeki girinti ve çıkıntılar... Ne kadar törpülemeye çalışssamda ruhumdaki çıkıntıları, fazla kaçırıp ipin upucunu girift yaralar açıyorum bedenimde. Ben bittim sözüyle başlıyor tüm ilkler ve başlamadan sona eriyor umutsuz umutlarım.Sana hasretken bir taraftan, diğer tarftanda huzura özlem duyuyorum. Ve bir denklem oluşuyor yüreğimde; Sen=Hasret=Huzur=Özlem.....Hasret ve özlemin birbirini götürdüğü durumda huzurumun sen olduğu gerçeğini görüyorum. Ve hala seni bekliyorum..........................