Kim olacağını bilmemekten ötürü tasalanıyorum;kim olmak istediğimide bilmiyorum;ama seçmek gerektiğini pekiyi biliyorum.Nereye gitmeğe karar verirsem beni yalnız oraya ulaştıracak olan güvenli yollarda yürümek istiyorum;fakat bilmiyorum,ne istemek gerektiğini bilmiyorum.
Kendimde bin bir mümkünün var olduğunu hissediyorum.Fakat bunlardan yalnız bir tanesi olmaya razı gösteremiyorum.Ve her an her yazdığım sözün,her yaptığım hareketin,çehremin silimeyecek yeni bir çizgisini meydana getirdiğini düşündükçe ürküyorum.Öyle bir çehre ki,bir seçime varamadığından,onu csaretle sınırlayamadığından kararsız,şahsiyetsiz,korkak olarak tespit edilcek...
Tanrım,yalnız tek bir şey istemeyi ve durmadan onu istemeyi bana ilham et.

3 Ocak 1892
Andre Gide
İşte benim dugularımı yansıtan budur.Benim günlüğümde değilde
bir başkasının günlüğünde benim hislerimin yazmasının tek sebebi
belkide kendimde gerçekleri kabul etme gücünü bulamamamdır...