İlk önce erkeğiz. Erkek deyince durup düşünülmeli bir defa. Erk sahibi, güçlü, yöneten, koruyan, kollayan, çalışan, kazanan....hepsini yapan biz.

Övünmeyelim de ne yapalım yani ?

Kadınlar kurtulduk diye sevinirler doğumdan sonra, biz ise baba olduk diye övünürüz. Övünmek bizim hakkımız.

Her ne kadar babaların kızlarını daha çok sevdikleri, onlarla aralarında özel bir bağ oldukları söylense de, en çok erkek babası olduğumuzda mutlu oluruz biz.

’’ Erkek adamın erkek çocuğu olur !’’

Onun nasıl bakılacağına, büyütüleceğine, besleneceğine ancak biz karar veririz. Sütün sahibi anneler olsa bile emir bizden gelir.

’’ İki yaşına kadar emzireceksin çocuğu !’’

’’ Ağlatmayacaksın, şımartmayacaksın, uyutacaksın, büyüteceksin, iyi bakacaksın !’’

Hangi okula gideceğine, hangi mesleği seçeceğine, okuyup okumayacağına ancak biz karar veririz.

Dedik ya ; ’’ BABA’ yız biz !’’

Biz istersek okurken de çalışacak çocuklar. Kazandığını bize getirecek ve harçlığını bizden alacak. Asla itiraz etmeyecek.

Kız çocuklarının fazla okumasını pek istemeyiz. Onlar ya dışarıda çalışıp kazandıklarını bize getirecekler, ya da evde annelerine yardım edip çeyiz düzüp kısmetlerini bekleyecekler. Biz kime uygun görürsek, hiç itiraz etmeden ona varacaklar.

Geçenlerde Üniversite sınavlarına girdi bizim oğlan. Tutturmuş konservatuarda okuyacağım diye. Neymiş efendim , müziği çok seviyormuş.

Bak bakalım etrafına , hangi meşhur, hangi çok kazanan sanatçı konservatuar okumuş ?

Kimisi inşaatta türkü söylerken, kimi sokakta, düğün salonunda keşfedilmiş. Kimisi de sesi olmamasına rağmen orasını burasını açarak şöhret olmuş, para kazanmış. Konsevatuarda okumak dünyanın masrafı. Hiç de kârlı bir iş değil.

Futbolculukta çok para var ama onlar da okullu değil. En iyisi Ticaret okuyacaksın. Borsada oynamayı, oynatmayı öğreneceksin. Faizle para satmayı öğreneceksin.

Daha da olmazsa dernek, vakıf gibi bir şeyler kurup para toplayacaksın. O paraları kendi namına kullanacaksın.

Siyasî iktidardan, belediyelerden uzak durmayacaksın. Kim baştaysa ondan yana olacaksın.

’’ Muhalif olan aç kalır !’’

Neyse, anlatmak istediğim şudur ki , tüm bunlara ne annelerin ne de çocukların aklı ermez. Hepsini ancak biz babalar biliriz. Kadınlar, çocuklar kendi başlarına iş yapmaya karar vermeye kalkışmasınlar.

Biz ’’BABA’’ yız. Biz ne dersek o olur !

Fikret TEZAL