Bir defter gibiyim sanki silinerek izi kalmış hayat sayfalarında artık silmek yerine yırtıp atmayı tercih ederken birer birer eksildi sayfalarım sonradan farkına vardım lakin artık çok geçti bunlar benim son demlerim şimdi ne silinecek ne yırtıp atacak ne de kaldığım yerden yaşayıp yazabileceğim yeni bir sayfam kaldı geride yıprandım artık yaşadıklarım tıpkı kanserli bir hücre gibi yavaş yavaş sarıyor bedenimi adım adım ölüme götürüyordu beni sayfalarım birbir tükenirken defter kapağım bile çoktan aşınmaya başlamış ve bir bakmışınki hayat denen defter çoktan kapanmış bense çoktan ölmüştüm ne yazikki herkesin biraz faaali olduğu meçhul bir cinayetim bir nevi yaşayan bir ölüyüm diyebilriim bu durum ne oluyor şimdi kaderini sen belirledin mi yoksa alın yazısımı bilemedim ben onu ama geçte olsa şunu anladım diyebilirim insanlık çoktan ölmüş katili ise menfaat... Ş.B.