- bu çok bilinçli patron, n’apalım?
- atın

saf mınız yavrum.
sorulmayacak sorular vesaireler.
size mi kızayım, bunca yıl anlatamadığım için kendime mi.
kendime kızıp da yine size mi kızayım sonuçta?
başınız öne eğik bakmayacaksınız bana!
dik başlı oluşunuz değil mi sizi siz yapan!



- bu da olgun değil patron
- arkadaş yapın, ayrılığı
aşık yapın, acıyı
bir araya getirin, ihaneti görsün de olgunlaşsın o zaman!

bir karar verseydim, iç konuşmalarımın duyulup duyulmadığına.
sessiz kalışım mı ürkütmekte, masaya yumruk vuruşum mu.
bir tokat aşkedip suratına, ardından bir tokat yeyişim mi.
hangisini özlemekteyim, hayvanla insan arasında.
gelip beni kırmayacak ve iki büklüm de durmayacaktınız karşımda.



- çocuk bu patron
- büyütün o zaman! basın sopayı!

bütüncül bakmakmış, felsefe yanım ağır bastı.
değer verdiğim değil bahsettiğim, ağır basınca diğer yönüm dengeledi!
öğrenecekler elbette, acının ne ders verici bir ilaç olduğunu.
sadistlik değil derdim, siz öyle inansanız da.
atları nasıl yetiştirirler bilir misiniz savaşa.
çıldırmış bir atın gözlerine baktınız mı hiç yakından.
ve okşadınız mı yavaşça, tam alnının ortasından.



- patron gülüyor bu, işkenceye alıştım diyor
- daha çok güldürün!