Dün hiç bir şey yokken aniden karar almış yüreğim yorgun sevdamın baş hekiminden; tazminatım sus, ikramiyesi sensizlik. Gidiyorum, sevdamı aldım sol yanıma.
Beni ait olmadığım yüreklerden arama, adresim yalnızlar sokağı.
Acısı ayrılıkla biten aşk sancı yapar yüreklerde gözlerde yaş! Hatırlıyorum ayrıldığımız günü...
"Tekrar görüşürüz" demiştin hatıradın mı? Ben yalnızlığı giyindim kalabalıklar içinde... Mevsim bahar, zaman ayrılığa ayarlı. Yürekler çiçek çiçek sevgilere açarken ben biliyordum ki sen artık olmayacaktın evrenimde! Gittim, Yüreğim sende kaldı bak cesaretin varsa zümrüt gözlerine! Gittim hiç düşünmezken ayrılığı... Birden bir deprem oldu içimin evreninde, benden başka sarsılan olmadı.
Ama neden herkes bana bakıyordu, o an anlam veremediğim boşlukta yitirdim kendimi.
Ceryana kapılan kalbim kan taşımıyordu beynime, ne oldu anlayamadım?
Artık ben de biliyordum; sevmekten korkan insanların, severim umuduyla sevgiye yaklaşan ve korkup kaçan korkaklardansın. Korkaksın!
Aslında gelmeyecektin galiba yolunu şaştın, Şaşırdın.
Biraz evel gözlerimden düştün damla damla...
Özür dilerim, kalbinin ayaklarını kaydırmak istemezdim.
Seninle paylaşmak istediğim çok şey vardı, en çok mutluluktan yanaydı.
Bu sevdaya geç kaldım ayrılık bana düştü.
Seni sevdim, gururumu yitirdim. Hükümsüzdür.
Sevgim yerlere düştü,lütfen basmayınız!
Seven kin tutamaz yüreğinde affettim seni; sende affettin mi seni? Bilmiyorum.
Zor oldu yüreğimin feryadını dindirmek. Ben seni anı olsun diye sevmedim ki!
Ve seni hiç ağlatmadım, hiç aldatmadım gözümle bile inan!
Çok önceleri sorduğum soru geldi aklıma birden: Asırlara saklanmış sevgi zamansızlıkta yiten sevgileri geri getirir mi? Z nin önünde duruyorsa E, alfabenin son harfi intihar edemez. O zaman ölüm korkunun sadece izi olabilir.
Sevgide zikzak çizemezsin ölümler de dahil...
Ölüm dersem çıkma, sevgi dersem çık (dedim) çıkmadın...
SEVGİ ÖLDÜ!!!