Aradan çok yıllar geçti,fakat şimdi birisi başım ağrıyor dediği zaman gülerek hatırladığım bir olayı sizlerle paylaşmak istiyorum.l957 – 1963 yılları arasında Kütahya belediyesinde muhtelif görevlerde hizmet verdim .1961 yılında Yazı İşleri Müdürü idim,valimiz aynı zamanda Belediye Reisi,dolayısile Encümen Başkanı olduğundan haftanın iki günü encümen toplantılarına katılmak üzere belediyeye geliyordu. Olay günü, valimiz seyahatte olduğu için ona vekâleten Vali Muavinimiz odama geldi,fakat başının çok ağrıdığını ,toplantıya katılamıyacağını söylerken elinde bir dilekçe ile şehrimizdeki bir ekmek fırınının sahibi içeri girdi,resmi bir kuruluşa ekmek veriyordu ve parasını alabilmesi için rayiç bedelin belirtilmesini istiyordu.
Bu arkadaş şehrimizin renkli simalarından biriydi,kıvrak zekâsı ve güçlü hafızası sebebile oldukça popülerdi, duaya benzetilerek yazılmış müstehcen kafiyeli dizeleri başağrısı duası diye okuyarak herkesi güldürürdü,şeytan beni dürttü,Vali muavinimizin başı çok ağrıyormuş,senin duayı okuyuver de geçsin,deyiverdim ama bu teklifimin nasıl karşılanacağını bilmiyordum.
Nitekim ilk tepki fırıncı arkadaştan geldi :Nasıl olur,valimize böyle bir duayı asla okuyamam dedi,vali muavinimiz de işin aslını bilmediği için okuması için israr ettiler.
Okumadığı takdirde dilekçesini havale etmiyeceğimi kesin bir dille ifade etmem ve vali muavinimizin de istek belirtmesi üzerine okumak zorunda kalan arkadaş muavin beyin başını iki eli arasına alarak okumaya başladı:
- Çarşı uzun,paran yok,gezin d…..ü gezin,
Başın kirli sabun yok,kazın d…..ü kazın
diye başlayan ve gittikçe müstehcenleşen dizeleri sonuna kadar okuduktan sonra esneyerek nazar ! der demez kahkahalar atan vali muavinimiz gayet samimi bir şekilde başağrım geçti,toplantıya geç kalmayalım deyince gülme krizi bana da sirayet etti ve arkadaşın dilekçesini ilgilere havale ettikten sonra toplantıya katıldık, ama başlarken de arzettiğim gibi ne zaman birisi başım ağrıyor derse olayı hatırlar gülerim,sağlıcakla kalın.