Günlerdir aklımda
sessizliğe suskun kadın olmaya ilk adım gibi düşüncelerin pençesindeydim.
İnsanlara olan suskunluğumu, beyaz defter sayfaları arasına sıralamak gibi.
Bu sabah eski bir şarkının sözleri dilime dolandı.Beni yansıtmayan yönü
sadece şikayetin kaderden yana olmasıydı.
ŞİKAYETİM VAR KADERDEN YANA
Her nekadar bir çocuk anne karnından dünyaya geçişinde alnına kaderi alın yazısı yazılır denilsede bugünümden, düne geçmişe dönüşümlü geçiş yapsam
sadece ve sadece söyliyebileceğim yine bir başka şarkının sözleri
Kendim ettim kendim buldum.Bazı yaşanmışlıkları bu gün içinde bulunduğum satırları
yada bundan sonrasını kapsıyan günlerin getireceklerini kağıda dökerken kalemimi özgür bırakacağım.Sıralamadan rastgele ilerlesin yıllarımı gençlik çağlarımı düşünüyorum gerçi ben hiç büyümedimki hiç yaşlanmadımki ben hep çocuk kalabildim
yinede içimde hapsolmuş kaybolan yılların ahı var hicranı var eyer yıllar asırlar hesaplansaydı,ertelenseydi tüm geçmişi çile gibi sarar, dolar yumaklaştırır dım dolanmasın diye oysa geçen yıllarla birlikte daha bir farklı asılır tutunursun hayata çünkü binbir dert yığınından ve farklı deneyimlerden geçmiştir insan zaman aşımında
insan önce kendi yaşanmışlıklarıyla kendi denemeleriyle hayatın gerçek yüzünü tanır sadece kendi tecrübeleriyle evet okul hayatında öğrendiklerimiz bilgi dağarcığımızda
bizi yükseltirken hayatı kendimiz kendi çabamızla öğreniriz düşerek ,kalkarak topallıyarak kimi hiç bir zaman varamaz hayatın anlamına kimide erken erer murada
ben bu hayatın neresindeyim artılarımmı eksilerimi süpürür eksilerimmi artılarımı götürür