Hayata hicbirzaman matematilsel hesaplarla bakmadim.
cok gunesli yaz gunlerinde bile cok buyuk firtinlar yasadim ama firtinada gunesde insan icin vardir . Hayatta guzel seyler yasamak insanin refleksidir . Neden firtinayi kotu olarak gorur insan , neden ?
Basimiza kotu birsey geldiginde neden etrafimizda elimizden tutacak birini arariz . Hayata karsi gogus germekte arslan kesilirizde ; elimize kucucuk bir kiymik battiginda yandim allah yardim et deriz , neden ?
Yada hep guzel sozler veya iltifatlarla yurugemizin oksanmasini beklerken cikipta biri daank diye seni seviyorum deyince urpeririz , neden ?
Nedeni cok basit cunku yaradan bize yurek vermis sev ve sevkat duy diye, akıl vermis dogruyla yanlisi ayır diye , duyu vermis aci ve tatlıyi ayırt et diye . Birde kadınla erkegi yaratmis birbirlerini sevsin , es olsun, dost olsun ve nefislerine cevap versin diye .
Ben diyorumki tum bunlar varsa o zaman bende bunlari yasamaliyim . Yasamak icin ne gerekiyorsa onu yapmaliyim . Bunlar olmazsa esas köru körune yasamis olmazmıyım . Koru korune yasamaktansa . Umudumu yitirmeden yasamayi her zaman tercih ederim .
Her canlı birgun olumu tadacak ve ben son nefesimi verirken geriye donup baktigimda koskoca bir boşluk görmek istemiyorum . Bunun yolu da sevmekten gecer .
Sevmek bu kotu dunyada korkulacak en son seydir . CANIM KANKAM. Eger umut ettiklerim bana mutluluk vercekse herseye deger. Tum acilar kendiliginden birğün diner .
yaşamak herşye rağmen çok güzel acısıda tatlısıda ......

refik kubal