Hayatımıza şöyle bir bakalım. Zaman ne kadar da çabuk geçivermiş, değil mi? Evet, ‘daha dün’ diye başlayan cümlelerin ardı arkası kesilmeden devam ediyor. Evet dediğinizi duyar gibiyim. Gelin sizinle zamanın nasıl da su misali akıp gittiğini görelim. Koskoca hayatınızı nasıl birkaç satıra sığdırabildiğinizi fark edeceksiniz.

İlk önce hayal meyal anımsadıklarımız; 3-4 yaşlarında evimiz, ailemiz veya önemli hadiseler. Gerçi bu yaşlardan hatırımızda kalan çok azdır. 5-6 yaşlarında yaptığımız yaramazlıklar, oyun oynadığımız arkadaşlar.

7 yaşından itibaren hızla geçen ilköğretim yılları, derken lise yılları, eğer devam edersek üniversite yılları geçip gidivermiş.

Baktığınızda zamanın ne de hızlı geçtiğini görüyoruz. Hey gidi günler dediğimiz zamanlar olur. Sizin bu zaman içerisinde birçok arkadaşınız, öğretmeniniz ve çevreniz olur. Şimdi soruyorum size; şimdi onları hayatımızın neresine koyduk?

Yakınımızda mı yer alıyor, yoksa gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor diyorsunuz?
Belki sıkı dost olduklarınız oldu, belki de zaman içerisinde yıldız misali kayıp gittiler bir yerlere.
Unutamadığımız anılar vardır hayatımızda. Bazen, iyi ki diye başlar. Bazense keşke diye başlayan anılarımız vardır.

Bunca geçen zaman elbette bize tecrübe kazandırır. Hayatımızı yeniden gözden geçirelim. Şimdi keşke dememek için, iyi ki diyebilmek için çabalayalım. Geçen zamanın değerini bilelim. Unutmayalım ki geçen zaman geri gelmez. Zaman değerlidir. Zamanımızın kıymetini kaybetmeden anlayabilmek ümidiyle…

Muharrem ÖZAD