3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1139
Okunma
Madem ki hayatıma giren insanlara karar veremiyorum
Madem ki gelip yerleşiyorlar akreple yelkovanın birleşme noktasına ,
O halde hayatımdan çıkacakların kararını ben vermeliydim.
Nasıl ki ;
Embriyo gelişimini tamamlayıp, rahimden çıkmak için minik ayaklarıyla
Bi alacaklı gibi çalar kapıyı ..
Ama yetmez fırlamaya dışarıya..
Bi el çekip çıkarmalı havaya..
İşte öyle
El ben oluyorum
Çıkarıyorum
kum tanelerinde bedeni görünmeyen ayak izleri gibi..
Yani hiç’leştiriyorum seni
Yani ;
H ayatımın
İ çinden
Ç ıkarıyorum !
28.o5.2o11
gümüş
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz