Gözlerinde yaşlanmış bakışlar
Yüzünde masumluğa karışmış suç
Aklından geçenler okunuyor
Her “ah” çekişinde
Sözleri karışıyor olmazlara
Olamazlara
Bir zamanlar unut dediğine
Şimdi yalvarırcasına bakıyor
Özür dilemeğe güç bulamıyor
sözler düğümleniyor yüreğinde
Ve ...ellerinde yılların pişmanlığı
Buz gibi parmaklarıyla
Zamanla çarpışıyor
Hatasına anlamış
Bakışlarından belli
“geçmişler diyarının anılarında
yurt edinmek istiyor kendine
Yaşlar süzülerken yanaklarından
“lal” “sessiz” akıyor
Yaşlara bile izin vermiyor konuşmaları için
Bir az gurur, Bir az pişmanlık
Ve geç kalmanın korkusu
Rüzgarda zamansızlık korkusu
Gitmek istiyor
Konuşmadan
Anlatmadan
Ama korkuyor
Yıllar önce yaptığı hatayı tekrarlamaktan korkuyo
10 yıl geçmiş....
Sakladığım fotoğrafla aynı
Bir tek bakışlar yaşlanmış
Birden konuştu bi çeyler söyledi
o kadar kaptırmışımki kendimi anılara
Duyamadım
“efendim”---?
Kısık bi sesle “Hİç” –dedi
Ve dalgın bakışlarala hoşcakal söyleyip
Gitti.....
Seslenmek istedim....Dur....Gitme...
Demek istedim ama...Söyleyemedim...