Bu sevda çok büyük geldi bize. Ezildik altında. Kaldıramadık yükünü. Ne ben sevgimi anlatacak kelime bulabildim ne de sen bir kez olsun seviyorum deme cesaretini gördün kendinde.

Yoruldum
Her yeni başlayacak gün için hayal kurmaktan, her biten günün ardından belki yarın demekten yoruldum.

Gidiyorum

Her ne kadar gitmek istemesemde, seni hatırlatan herşeyden gidiyorum. Gidişimin ardından ne hissedeceksin onu bile bilmiyorum. Bir kez bile olsun seviyorum diyemeyen bir yürek, kendi için çarpan kalbin atışlarını duysa ne olur duymasa ne olur?

Gitmelerin kimlere daha çok acı vereceğini hep düşünmüşümdür. Senin hiç üzülmeyeceğini bilmek daha çok kahrediyor beni. Nereden mi biliyorum?. Ben kadınım. Bir kadın hisseder . içinden geçenleri, kendinle konuşmalarını duyar gibiyim şuan. “diyorsun ki” eğer beni söylediği kadar sevmiş olsaydı bırakıp gitmez, her halime katlanırdı. Seven bırakıp gitmemeli.

Ben sevgimi bırakmıyorum ki. İşte anlayamadığın bu. Ben sevgimi başımın tacı yapıp gidiyorum.

Kendimi sana göre şanslı saydığım noktalardan biriside bu. Sevgiyi hiç öğrenmemişsin. Sevmek ne demek, aşk ateşinde nasıl kavrulur insan. Bunu hiç bilmemişsin. Sana göre şanslıyım evet. Çünkü asil bir yüreğim ve o yüreğimi dolduran bir sevgi var. Tatmadığı hiçbir şeyi canı çekmez insanın. Sevgiyi bilmeyen birine bunu anlatmak zordur elbet. Bazen acıyorum sana. O kadar kaptırmışsın ki kendini herşeye. Kendi gerçeklerine, yaşam gayelerim dediğin her şeye.

Geçiyor zaman, daralıyor vakit. Her yeni anda bir adım daha yaklaşıyoruz sona. Bunu her hatırlattığımda, gözlerinin gözlerime dalışı geliyor aklıma. Sabret biraz daha sabret deyişini hatırlıyorum . Neyin sabrı bu anlam veremediğim bir sabır taşı gibi olup neden neyi beklemeliydim onuda bilemiyorum. Sevmek için beklemek mi gerek.?

Sevmenin bir zamanı mı var?

Sevgi üzerine kurulu bir dünyada, sevgiyi ertelemeye çalışmak niye

Tuz bastım yarama
Sadece ayna baktı yüzüme
Aynada bir pus
Derdimle sarılıp hüzne
Sakın ağlama ayna
Sus

Susuyorum

Sustuklarımda gizli tüm sözcüklerim. Sustuklarımda saklı sana olan sevdam

Gidiyorum buradan
Solgun gülleri kanatıp
Ayrılık cehennemine
Kurana el basıp
Bana yemin et ayna
Sırrımı kimselere söyleme


Birazdan ayrılık serpeleyeceğim
Dizelerimin gizemlerine
Bütün imgeler kopup ayrılacak
Yine gemiler yanacak

Sonra yıldızlar okuyacak şiirimi
Aya bulutlara anlatacak
Her gidişimde olduğu gibi
Gökler ağlayacak

Her gelişin bir gidişi vardır
Her yağmurun bir öyküsü
Aynamın üzerinde
Kızıl bir ruj lekesi

Gidiyorum

Suskun ve sessizce. Başı öne eğik ama gururlu. Mücadeleden yorgun ama asilce.





GÜLHUN ERTİLAV