Tanıyorum acıyı...
Bir noktasında yüreğimin, duruyor öylece.
Acı kanıma karıştı, gözyaşıma bulaştı.
Gitsin istiyorum benliğimden, ama gelişine yine ben sebep oluyorum; yine "ben"...

Elimi kolumu nereye koyayım, nasıl nefes alayım, ayaklarımın üzerine üşümesin diye kaç battaniye daha örteyim?
Bir yürek yardım etsin isterdim.
Beceremedim.
Ben o yüreği seçemedim.

Aşkı da tanıyorum. Ama "aşk= mutluluk+acıysa"; ben madalyonun ilk yüzüne hiç rastlamadım. Anlıktı mutluluğun kanımı kaynattığı üstünde bir yüreğin... Tek bir kelimeye yetinme çabası.
O kelimenin zengin anlamlara bulanması ve...
...
Ve ne de çok şey anlar yüreğim bir kelimeden...
Azla yetinen bir ben kalmışım. Şimdiyse; o azdan mahrum bırakan bir yürek tanıdım.

Oysa kabullenmiştim.
Sesini duymayacaktım, dokunmayacaktım aylarca.
Bir kelime yetecekti, yüreğinden diline düşen bir kelime.
Neye "tamam" demedim kaybetmemek adına seni, ne için "olmaz" dedim payıma düşen...
Evet...
Sevmek suçsa;
Ben...
Ben seni bir kahraman gibi sevdim.

Şimdi sevgilim;
Üç nokta bugüne inat, üç nokta kayıtsızlığına; üç nokta kendimden nefret ediyor oluşuma inat; üç nokta da yoluna koydum.
Gidebilirsin rahat rahat...

Üç nokta kendimden kattım, üç nokta giden senden...
Kolay ya...
Söyleyemediklerim var, üç noktalarda saklıyım ben.

Masumiyet...
Yok yahu
Masumluk mı kaldı şu iç çeken ruhumda, gözyaşlarımla aıp gidiyor melek yüzüm.
Ne kimseyi sevecek gücüm var; ne de "korkmuyorum" diyebilecek harfim kaldı bohçamda.
Korkuyorum sizden...
Korkuyorum bana verilen sözlerden
Ve korkuyorum kendimden
Korkuyorum...

Bir yalan varsa; söyleyemediğimdir.
Bir üzüntü varsa sen varken yüreğime düşecek; sensiz kaldığı için süründü dimağıma
Sen gittin diye beni öldürecek...

Sana sen gibi biri yakışır demişsin.
Bahanelerini sürdürsene...
Süründürsene düşünmediklerimle beni...
Kötüye kötü derler;
İyiye sevdirirler yüreklerini
Giderek öldürürler...

Ben damağıma senli günlerin nefesini buladım.
Sense; yüreğime kıyamazdın...
Kıydın!
Kanattın, ağlattın ve dönmemecesine uzaklaştın.

Kendince gelmemiş gibiydin.
Oysa ben biliyorum
Sevgilim;
Sen bu bîtâb-ı masuma
Uğradın bi ara...

Asena Gülsüm GÜNEŞ