yürekler saklayıcıdır
severler her anı kazımayı bir yerlerine
ve meyillidirler
kendilerini kör kuyulara hesapsızca salmaya, bırakmaya…
her hikayenin adı mutluluktur
ve yazılır büyük harflerle başlangıçta
ve düşülür altına ilk satır ;
“ben aşık oldum …”
....................
her yürek çocuk başlar öyküsüne koynunda bi dolu hayal…
hatta bin bir gece masallarıyla yarışır çoğu zaman
tüm hikayelerde ilk sayfalar…
geceler uzar,
uykular azalır,
dünyanın nüfusu yalnızca iki kişi sanılır…
içinde yüzlerce güvercin çırpındıkça adımların kesilir yerden
ve aşkın denizler kadar..
gözü nasılda kararır yüreğin,
dünyayı ve kendini yakmaya gönüllü
ve nasılda dünden hazır kolaylıkla kendini ateşlere atmaya..
ve endişeli birde,
ve korkak
ve meraklı
ve kahraman sonra
ve mağrur tabiî ki ve ağlamaklı ara ara..
aşk, hikayeye satır satır süzülürken
sen, sayfalara harf harf dağılansındır…

insan sadece aşkla ortalamanın üzerine çıkar hayatta
ve yaşam denen karalamanda
aşk hikaye olmaya yakışan en değerli şansındır,hissedersin…
bu güne dek hep ekranlarda seyrettiğin aşk filmlerine
bu kez başrolden ilk kendini eklersin..
en az o kadın kadar güzelsindir her sahnesini ezbere bildiğin hani
yada o adam kadar yakışıklı vardı ya bakışlarını taklit ederdin..
üstelik artık kavuşunca sıkı sıkı sarılan,
ayrıldığında da gözlerinden hüzün damlayan yaşlar seninkilerdir
bu kez rol değildir,gerçektir yaşanan..
özlediğindeki efkar senin nefesin
ve dudağına sürdüğün mutluluktur buluştuğunuzdaki gülümseyişin…
yüzlerce şarkı bir anda anlam kazanmıştır aşkla
ve zaman zaman yağmur ıslatsa da kanatlarını
aşk içinde sen, her daim uçmaya hazırsındır …
çünkü kendi hikayende yazılan “sen ve o”
sayfa sonlarına bıraktığınsa
umutlarındır…

kadınsan, bütün kadınlar gibi her şeyi sezersin,
ama her sayfada sezdiklerinden emin olmaya,
çabalamaya da devam edersin..
hem fedakar, hem kararlı
hem de büyülü çiçekler gibi
tekrar tekrar açarsın...
erkeksen /ki bütün erkekler gibi/
yarı çocuk yarı büyük bir koşar, bir düşersin
ve her şeye aceleci
ve ne varsa bi an önce yaşamaya hevesli…
aşksa,
aşk hep aynı
her mevsim büyüleyici…

dedim ya,
her insan sadece aşkla dışına çıkar kendi sıradanlığının
ve aşkla ikinci doğumunu yaşar,
adeta ruhuyla sarılır..
iz bıraktığı bir kalp vardır artık kalbinin yeryüzünde
ve beraber başlattıkları birde hikaye…
yazılır
çizilir
bozulur
ara ara silinir, düzeltilir…
uzun cümlelere endişelerle, hayaller
kısa cümlelere, kaldırabileceğinden fazla anlamlar yüklenir…
sonra araya küslükler
sonra kısa ayrılıklar
ve barışma sahneleri
bazen de hızla akan günlerle uzun geceler
ve hesapsız bir dolu an ilave edilir…
sayfa kenarları bile boş kalmaz aşk hikayende
yan yana çiçekler ve kalpler
baş harfler ve şiirlerse,sayfa sonlarına işlenir...
kısaca herkesin hikayesi bambaşka
herkesin aşkı yeryüzünde eşsizdir…

ama sonra birdenbire duran bi saat gibi örneğin aniden
yada günlerce yağmur biriktiren bulutlar gibi göstere göstere
çekilir bir el
kırılır bir kalem
ve durur satırlar hikayede..
biri sıkılır yada yorulur belki de en olmayacak zamanda
yada en güzel yerinde savrulur bir başka yere
yada vazgeçer belki de…
ya dili susar yada yüreği, ikiden birinin
yada yabancılaşır, bilinmez bile bazen sebep bile gizlenir
yada bambaşka bir neden, kendince mecburiyetten…
kısaca
ya hikayenin kahramanı kadın terk etmiş
yada adam toplamış cümlelerini, artık çekip gitmiştir..
artık, kalan soluksuz
belki giden de üzgün
günler geçer böylece
sonra haftalar
kiminde yıllar
kısaca herkes payınca acır
aşkı kadar üzülür
ve yüreğince kanar..
sonra belki zaman sarar
sonra belki bir gülüşle ısınır
sonra belki bir başka mevsimde başka biriyle
başka defterlerde, ayrı hikayelere başlanır
ve geriye sadece
sararmış sayfalar arasında solgun
silik satırlar renginde yorgun
öylesine hazırlıksız
kendi dilsizliğine saklanmış
yarım
ve terk edilmiş,
bi aşk hikayesi, kalakalır…
işte bu şiir ve şarkı, aşıklardan çok bence
o yarım kalan hikayelerin şiiri
ve o solgun sayfaların incinmişliğini anlatır ;

“istersen hiç başlamasın
bu hikaye eksik kalsın
onca yaraların ardından
yeni bir aşk yaratamazsın … ”
……………………
yürekler saklayıcıdır,,
severler her anı kazımayı bir yerlerine
ve meyillidirler
kendilerini kör kuyulara hesapsızca salmaya, bırakmaya …
her hikayenin adı mutluluktur
ve yazılır büyük harflerle başlangıçta
ve düşülür altına ilk satır ;
“ben aşık oldum ...”
.....................