Çok çabaladım geri dönmeye,geri dönüp eksik bıraktığım şeyleri tamamlamak ,fazlalıkları ise atmak istedim...ama yapamadım bırak yılları geri kazanmayı , geçen son saniyeyi bile elimde tutamıyordum ki... o zaman anladım kaybettiğim zaman için üzülürken, hala zaman kaybetmeye devam ettiğimi...artık geçmişi düşünmek istemiyorum , hayatıma girenleri,çıkanları ,yaşadığım acıları ,üzüntüleri hiç bir şeyi düşünmek istemiyorum...eksik bıraktığım şeyleri tamamlamak için gücüm olsaydı eksik kalmazlardı zaten , fazlalık diye düşündüğüm anılar muhakkak hayatımın bir boşluğunu doldurmak adına geçmişte saklanmalıydı...geriye dönme çabalarımı bir kenara bırakıp , geriye dönmeyi istemeyeceğim yolda ilerlemeyi öğrenmekti tek yapmam gereken...en önemlisi "hayat" kelimesinin tanımının "kendini ne olursa olsun mutlu et" anlamına geldiğini bilmekti...mutlu olmak belki her sabah gözlerini alarm sesi ile açtığında "sadece gülümse" yazısını görüp yüzünde oluşan tebessümdü en basit haliyle...Belkide bulduğun hayat arkadaşının gözlerinin içinde ki ışıltıda gizliydi...ben en basit haliyle başladım mutlu olmaya,ilerde gözlerde ki o ışıltıyı bulmak adına :)