Tanıyamaz oldum insanları ,ne yapmaya çalıştıklarını anlamaz oldum .Ne kötüdür insanın çevresindekilerini tanıyamaması..
Yalnızlıktan yakınıyoruz ama kendimizi yalnızlığa itmiyor muyuz?
Ne için ,neden yaşıyoruz ?
Hayatı hiç sorgulamıyoruz,sadece günleri dolduruyoruz...
hhaa birde durmadan yakınıyoruz,peki düzelmek için ne yapıyoruz, nelere öncelikler veriyoruz..
Bugün herkes bir kendini düşünsün ,geçsin aynanın karşısına baksın içindeki insana :)
Sorgulasın bir kendini , tartsın yüreğindekilerini, vicdanı daha fazla nasırlaştırmadan ölçsün yüreğini ...
Yalanların arasında kaybolan bir sandal gibi oldu umutlarım ,
yüreğim kederli
gözlerim ıslak..
tükendi hayallerim
tükendi sözlerim
suç olmuş doğruları savunmak ,
suç olmuş sahteliklerin arasında mahsumiyetini korumak

Soruyorum sizlere değerli dostlar, ne için bu telaşlar?