Ben doğduğum gibi hastalanan ve rahmetli olduğu güne kadar hasta olan annemin yerine koymaya çalıştığım figürlerden,belki de en önemlisidir ilkokul öğretmenim..

1978 yılında henüz daha 5’imi bitirip 6’ma basmamışken başladığım okul maceramın ilk günü hala hatırımda:

Ablam beni okula bırakmış (aynı zamanda onun ve küçük abimin okuduğu ilkokul) biz sınıf içerisinde henüz yeni yeni öğretmenimizle tanışıyoruz.Tenefüs ziliyle dışarı çıkıp,ablamı göremediğimde,bir sütun dibine gidip sessiz sessiz ağlamıştım..Birden O’nun eli değdi küçük omzuma:

__Ağlama yavrum..Burada ben senin annen olucam,şarkılar söyliycez,oyunlar oynuycaz,çok eğlenicez.Akşamda evine,anne babana gidiceksin..Demişti..

Anlatırım ya ara ara,babama nasıl güvendiysem öyle güvendim öğretmenime..Ağlamayı kesip,sınıfıma döndüm,sırama oturdum..Akşam beni almaya gelen ablam,güleryüzümle karşılaştı..

Tek bana değil,tüm arkadaşlarıma büyük bir sabır ve özveriyle yaklaştı hep.Maddi manevi durumlarımızı tek tek takip eder,hepimizle ayrı ayrı ilgilenirdi..Bugün hayatımı yönlendiren çoğu kararın temelinde onun etkisi vardır.Bugün biraz bilgim varsa onun aşıladığı:’Merak ettiğini araştır’ öğretisi yüzündendir..

Nurhan öğretmenim;Beni ve arkadaşlarımı hayata hazırlayan gerçek mimarımızdır..

O’nu çok aradım,çok araştırdım ama birtürlü ulaşamadım..Eğer rahmetli olmadıysa,Allah’ım O’na uzun,sağlıklı ve mutlu bir ömür versin.Umarım bulmak nasip olur da elini öperim,helallik alırım..Diğer seçeneği yazmak içimden gelmiyor..

Olur ya,bu yazımı okuyup,Nurhan Başak öğretmenimi tanıyan biri çıkarsa,Allah rızası için bana ulaşsın..Minnettar kalırım..

Gönlü güzel,kendi güzel öğretmenim;Öğretmenler Günü’n kutlu olsun..Sen şanslı olduğuma dair delillerden birisin..

Sevgilerimle..