Henüz
Adımlamaya başladığım
Zamandan bu an’a kadar arkasında sürüklendim

Bazen
Sessiz bazen de nefessiz
Devran içinde arşınlanan bir deniz nizamsız nefis

Gel
Zaman git zaman derken
Halin sahifelerinde kederlenip hüznü nefeslenirken

Yokluk
Kuraklıkta susuzluk
Umutlarda solgunluk yorgunluğa güfte yaptırıyordu

Çaresizlik
İdrak edilmeyince
Kanaat niteliğe ermeyince, vuzuh netleşmeyince acı

Izdırabı
Kamçılıyor kan akıtıyordu
Nisyan yamaçlarda daveti bekleyerek fırsat kolluyordu

Bilmeden
İnanmak, anlamadan kanmak
Akidede muğlâklığı yaşayarak, maslahatlara sığınmak

Arkaya
Hiç bakmadan yaşamak
Tefekkürden imtina ederek hevesleri kuşanmayı anmak

Derken
Akıl sığaya çekerken
İbretlik hadiseler bir bir önümüze serilirken tükenmek

Nefesin
Kadrine haiz olarak
Sahibinde netleşmek, sevdayı hasrederek ona yürümek

Ezelin
Ebet için ahengini
Aşkın nurlaşan ulviyetini, nizamsız zevklerin sefilliğini

Kaç zaman
Sonra ve hazan oluşunca
Ömür takatte zorlanınca, gözler fersiz bomboş bakınca

Umutlar
Geliyor birden aklıma
Lakin hiçbir yatırım yapmayınca, naçarlığın sağanağında

Hıçkırıklar
Düğümleniyor boğazıma
Ağlamak ne çare, zaman seni mazinle hikâyeni seyredince

Tekaüt
Maaşınla aldığın mezar
Yalnızlığında ürpertilerle haşyetin serencamını haykırınca

Kim olacak
O elim manzarada yanımda
Evladiiyal her ne kadar varsa, refikam ağıtlarla başımda

Hüzün
Desteledim arkamda
Bestelediğim şarkılarla mısralar duracak bir bir karşımda

Mütemadiyen
Çaresizliğe hayıflansam da
Yaratan’a iltica ediyorum her ne olacaksa rahmet onunla

Gülün
Kokusunu arasam da
Hasretmediğim zaman çıkıyor hemen karşıma ağlasam da

Toprağın
Yetimi anlatan hicranıyla
Hesapsız hayatın sonuçlarıyla, keyif ne kadar haz olsa da

Mekânsız
Düşünmek ileriyi görmek
İnsanın vasfından sudur ettiğini bilmek, kalbi serinlemek

Vicdanı
Dürüp bükmeden hilkatine
Tevdi ederek ulvileşmek nefesi sahibine hasredip yücelmek

Aşkı
Harında ki sevdayı
Sabrın baharında rengârenk açarak yaratan Hakka koşmayı

Ne derlerden
Soyutlanarak kul olmayı
Ön yargılarda yargıçlığı müdavimlerine bırakarak hür olmayı

Başarmadan
Umudun niteliğinde baharlaşmadan
Ruhun kalbi nizamında vuzuha ermeden koşmak yılgınlığımı

Affedemiyorum
Kimi suçlayacağımı bilmiyorum
Lakin artık çok geç her gün adım adım mizana yaklaşıyorum

Muhakkak
Üzülüyorum sukut ediyorum
Kalbimin lekelerimden kurtulamadan hayata veda ediyorum



Mustafa CİLASUN