Güneşi yakalamak için bu sabah gene erken uyandım...İki dağın arasından güneş doğmaya başlamıştı, gözlerimin kamerasıyla güneşi saniye saniye çekiyordum; muhteşem bir görüntü , bebeğin doğuşu gibi, yeni gün gün doğdu taptaze ve sıcacık sarı ışıklarla pırıl pırıl gözlerimizi kamaştıran parlaklığınla...


Sabah ilk kahvemi içerken ,günün yemek planını yapıyordum, dün balık yedik bu gün bakliyatlardan yeşil mercimeği yapmayı programını yaptım...Geceden suya neden koymadım diyede kendime kızdım..

Akşama kadar zaman var neyse, erzak dolabından kumaş torbada sakladığım mercimeği kaba dökerken kelebekler uçuşmaya başladı , kumaş torbada hava almasına rağmen böceklenmiş kelebekler üremişti.. Atmaya kıyamadım, balkonumda ki çiçeklerin toprağına serptim, serçe kuşlar yer düşüncesiyle...

Mercimek yemeğini her öğün yesem bıkmam ve hayır demem..Marketin yolunu tutup almalıydım, planımı bozamam , mutlu günümdür o şirin sevimli sağlık içeren yeşil mercimek yemeği..Planımı bozan minik böcekler ve kelebekler aldığım erzağın tarihine bakmamı önermişti ders de vermişti bana...

Kış, yaz masamızın en kıymetli konuğu olur , mutlu günümdür benim, mercimek varsa o gün tencerede ...Çocukluğumdan beri heyecanla tabak tabak yediğim yeşil mercimek , birkaç anımı da anlatmak istedim..Zayıf ve iştahsız bir çocuktum her yemeği yemezdim, benim çocukluk yıllarımda balık çok boldu , haftanın üç dört günü balık yapardı annem, benim de yasta olduğum günüm olurdu, kılçıklarını yutarım yemem diye ağlardım , neden yeşil mercimek yapmadın diye anneme söylenir aç kalırdım..Annem de çıldırıp balık yemiyorsun diye , attığı tokadı hale yüzümde şaklar...

Uzun zamandır görmediğim çocukluk arkadaşım, beni yemeğe davet etti , ve ısrarla ne pişireyim Oya sevdiğin bir şeyi yapmak isterim deyince, peki istediğimi yap , zor bir yemek dedim; söyle canım istediğini yapayım seni de özlemiş olarak, mantı mı dedi, hayır dedim , yaprak sarma mı dedi hayır oda değil , peki ne dedi,..? Yeşil mercimek yemeği yanında domatesli pilav ve kırmızı soğan.. ya istediğin şeye bak doğru düzgün bir şey istesene dedi...

Bak dedim arkadaşıma istediğim yemeği yapmazsan yemeğe gelmem deyince, Aman be Oya neden sordum ki sana.. Bilse mercimek aşkımdan , balığı bile sevmediğimi , her mercimek yediğimde annemin bana kızmalarını, diğer yemekleri yemediğimden...

Hamilelik dönemimde akşam üstü , yürüyüşlerim de , evlerden birinden mercimek kokusu yayılmıştı, yanımdaki yakınıma dedim ki şu evlerden birinde mercimek pişiyor, kapılarını çalıp istemek geldi içimden dedim. canın çektiyse evde yaparız dedi, aman bir şey olur canın çekmesin de, tanımadığın birinin yemeğini yemez din sen dedi; bilemezsin mercimek sevdamı Ayla dedim..sokaktaki kalaycılar pişirse yerim ben bir tek o delice sevdiğim mercimeği dedim...

Mercimek yemeğini doksandokuz peygamber de övmüş zaten , benim de en çok övündüğüm yemeğim o güzellik...Gerçekten sağlık içeriyor Dr .lar çocukların yemesini ısrarla öneriyor...


Bir kaç hafta geçmişti kelebekli yeşil mercimeğin üstünden, böceksiz olanları yeşermişti. Balkonumda kahve içerken gözüme takıldı zarif bir yeşillik, ah dedim bunlar yeşil mercimekler, inanılmaz güzellikte beyaz çiçekler de vermişti, mercimek çiçeğim. İlk kez görüyordum bu zarif çiçeğini şiir gibi yapraklarını..Deneyin saksıda görün şirinleri ...

Sevgiler ...
Oya gedik...