Aynaya baktığımda onda yansıyan da benim,ondan uzaklaştığımda ne kadar uğraşsam,yüzünü göremeyen de.Bulamamak kendini hiçbir yüzde, hiçbir gözde, hiçbir düşte...Sanırım aynaya bakmak değil zor olan, bakışlarına yansıyan gözlerin sana çok yabancı olması.Tanıyamaman karşındakini.Onun susuşlarında yitirmen tüm gürültülerini.Çocuksu düşlerinin bir anda büyüyüvermesi,marifetmiş gibi.Oysa büyümek anlamsız bir korkaklığa adım atmaktır sadece.

Küçük kal, ÇOCUK!!! Heves etme gerçeklerle yüzleşmeye! Kendi sınırlı dünyanı, sınırsız düşlerle beze! Düşlerinde büyüsün hayat sadece, gözlerinde değil. Güneşi al, sen koy umutlarının üzerine!

Beklemek zordur küçüğüm... Hiç gerçekleşmeyeceğini bildiğin bir hayali, ziyan zamanları düşünüp geçmişinde bırakmak zordur.Ümide batırdığın heveslerin, gerçeğin çirkin yüzünden korkup kaçması yıkıcıdır.Ama sen sakın korkma, güzel günler gerçekleşmeyen düşlerinde de kalsa, korkma!!! Unutma ki,güneş de yenilir her gün, geceye ve ertesi gün serer siyah kaldırımlara,karanlık gökyüzünü.Hergün yenilir ama her gün umut eder yeniden doğmayı.İbret olsun güneş,ibret olsun kör geceye..


--pitircik--