(NOT:Bu ve benzeri yazılar HAYATA KARŞI,HAYATI ANLAMAYA YÖNELİK MAVİNİN MANİFESTOSUDUR.)

Bazı şeyler var.Bazı şeyleri engelleyen.Bazı şeyler var ve bazı şeyler yok çünkü bazı şeylerin varlığı bazı şeylerin yokluğunda var.Misal sen yoksun.Sen yoksun diye ben varım.Çünkü ben senin yokluğunun yansımasıyım.Senin yokluğunu ancak bu şekilde kendime açıklayabilirim. Ancak bu açıklama yeterli olabilir yalnızlığımı yaşayabilmeme.Aksi halde ben yapamam.Bu avunma olmazsa nefes alamam.Çünkü insan makine değildir.Eğer bir an boşa kürek çektiğini düşünür ve hemen sonra bu düşünceyi çürütemezse her şeyden vazgeçer.Bu insanın tabiatıdır. İçinde en ufak fıtrat kırıntısı taşıyan, daha doğrusu fıtrattan bir dirhem de olsa haberdar olan her insan bunu yapar. Çünkü insan sadece düşünmez aynı zamanda hisseder.Düşünüle bilir mi ki bir insan duygusuz kalabilsin?Veya duygusuz olan mahluka insan denebilsin?Böyle bir şeyin mümkünatı var mıdır?Hayatımda hiçbir zaman böyle bir seçenek tanımadım kendime. Duyguyu bir kenara bırakarak yaşamak…Böyle bir saçmalığı ne tarihe, ne geleceğe, nede kendime açıklayamazdım.Sırf bu yüzden her gece siyaha karıştım.Sırf bu yüzden her gece beyazı umdum.Ben boş yere hayaller kurduğumda mutsuzluğu tanıdım.Boş yere güçsüzlüğümü yüzüme vurdum.Halbuki güçsüzlüğüm en yüce gücümdü.Ne zaman ki bu cümleyi yüzüme karşı içten içe haykırdım, işte o zaman yapabilirim kelimesi anlam kazandı. Çünkü hülyadayken hayale teslim olmaksızın; ‘’hayal’’ dedikleri ’’imkansız’’dedikleri gerçekleri düşledim.Ben onların realitelerine teslim olmadım.Çünkü bir insan iki şeye birden teslim olamazdı.Ben hayalleri yani gerçekleri seçtim.Onlarsa şimdi akıl erdiremedikleri bana, ‘’BEN’’ aşılama çabasına düştü.Bu menfi hareketleri içselleştirmem istendi.Aslında menfilik zaten bünyemde mevcuttu ama ‘’BİZ’’ olmak daha cazip geldi.Çünkü hayat paylaştıkça daha hafif ve daha güzeldi.Aslında her insan hayatın ağırlığına karşı kendince hafifletici sebepler arar. Çünkü başka türlü bu müebbet çekilmez.Aslında çoğu insan açısından hayatın odağı da budur.Kimi için bu sebep kendisidir.Onlar için menfilik her şeyden önemlidir.Kimi içinse bu sebep ailesidir.Kimi içinse parası… Mavininki ise hasretidir.Çünkü mavinin yalnızlığı olmasa mavide olmazdı.Çünkü onun varlığı aslında bazı şeylerin yokluğudur.Yani Mavi ne zaman ki kavuşur, o zaman biter.Bazı insanlar yıldızların olduğu yere gitme hayali kurar.Bense onları özlemekten mutlu olurum.Çünkü eğer bir gün yanlarına gidersem, uzakken ki gibi ufak ve hayallerle dolu olmadıklarını göreceğimi biliyorum.Belki de bu yüzden sana seni sevdiğimi söyleyemiyorum.Belki de bu yüzden senin yokluğun bu kadar güzel ve belki de bu yüzden ben senin yokluğunun yansıyım.Belki de bu yüzden mavi yalnız.Belki de…

M.Özkan