"Adaletin olmadığı yerde ahlaktan bahsedilemez." der Montaigne. Adalet bu kadar değerli bir şey demek ki...
"Adaletin üç temel ilkesi vardır; mülkiyetin istikrarlı olması, mülkiyetin ancak mutabakat ile transfer edilebilmesi ve verilen sözlerin yerine getirilmesi... Eğer mülkiyet istikrarlı değilse daimi savaş olur. Eğer mülkiyet mutabakat sonucunda transfer edilmezse ticaret olmaz. Sözler tutulmazsa o zaman da birlik olmaz." diyerek kısa ve öz şekilde tanımlamıştı aslında David Hume adaleti...
Önemli, peki değerli mi? "Adaletsizliği işleyen, çekenden daha sefildir." dediğine göre Eflatun değerli de olmalı.
Hukuk çerçevesinden dışarı çıkmayarak; mutlu mesut yaşamak varken suç işlemek... Ne budalalık!
Aklın o kadar çeşitli yolları var ki; bazen hangisinden gideceğimizi bilemeyiz. Acaba insanlar bu yüzden mi adaletsizliği seçer hep?
Bir Latin atasözü "Adalet, erdemlerin kraliçesidir." der. Farkettim de; bütün uluslar değer vermiş adalete. Ama niye hepsi de her zaman çiğnemişler hukuku? İyice kafam karıştı.
Waltor Savage Landor ne demişti? "Adaletin gecikmesi adaletsizliktir." Adaletin bu kadar katı kuralları olduğu için adaletsiz oldular belki de hep...
Bilemedim şimdi.