Her vakit gün çekiliyor
Yeniden dirilişin aşkıyle sessizliğin edebine bürünüyor
Düşünmek yetmiyor, tefekkür fikiriyat istiyor, muhayyilem iflas ediyor
Anlamak, vecdine kanmak, aklın ve idrakin aidiyetiyle tevdi edilenler hıçkırıyor


Nedenler karşıma çıkıyor
Sual etmek kifayet etmiyor, ihlas erbabı uzlet iştiyakıyla bekliyor
Ruhum niçin sessizliğin ikliminde bekliyor, kalbim nazargah olduğunu biliyor
Neden zafiyetler bir afat misali irademi törpülüyor, nefsim hala neleri emrediyor


Nefes elhak müddetlidir
Akıl ve izan bunu fark etmek için bahşedilen en nadide ülfettir
İdrak ruhun yetisi, vicdan mizanın asudesi, vakit bahtın kazasında ki iradidir
Neye meyledersen, niyetine ne kadar kefilsen, tercihlerinde hürsün, hesabın kimedir


Ömür su misali akıyor
Okumaya imtina ettiğim onca sayfaların hicranı karşıma çıkıyor
Kalbimi hüzün kaplıyor,sessiz çığlıklarım sancı veriyor, üzülmek niye yetmiyor
Ruhumun hicran damlaları durmak bilmiyor, onca kelimeler imdadıma yetişiyor


Aşk,kalbi inşirahtır
Ruhunu idrake kavuşturan payesidir,ihsan üzere ne latiftir
Kalbinin farkını yüreğinden arileştiren ancak bilir, her nefesin hesabında erktir
Vuslat için mihenktir,sırat için vecdir,kabir için hilmdir, ölüm için ne muhabbettir


Gönül yarasını çok görme
Vurgun yemiş bir nefes görürsen sakın ola ve asla kibirlenme
Bir kadae mahkumuymuş da deme, kader mahkum etmez, hayır nerdedir bilinmez
Hamdına erişmediğin, halini acziliğin kefenine bürümediğin taktirde kulla eğlenme




Mustafa CİLASUN