Hayır... Yakıştıramıyorum kendime!
Şimdi belki nefes alamıyorum
Senin yüzünden..
Belki boğazımda düğümleniyor bütün sözcüklerim, bütün gözyaşlarım ...
Senin yüzünden ..

Ama öyle bi ağaç bellemişim ki seni
Kökleri sımsıkı bana bağlı..
Ama öyle bi edebiyat bellemişim ki seni
Anlamı yüreğimde saklı..
Öyle bi ateş bellemişim ki seni
Yangını içimde dumanlı..
Küle çevirmeyi yakıştıramıyorum kendime!

GÜNLER ! Geri gelmeyeceksin...
GEÇMİŞ ! Geri dönmeyeceksin...
SEN ! Bi kez daha hayatıma girmeyeceksin...
Öyle güzeldi ki her şey
Bugünü yakıştıramıyorum kendime !!!

Öyle savrulduk ki iki yaprak gibi ..
Öyle koca bi kalptik .. Şimdi kırık gibi ..
Öyle masumduk ki çocuklar gibi ..

Hani bunları bidaa hiç yaşamıcaz ya

Hani biz bidaa hiç ’BİZ’ olmucaz .

İşte o yüzdeen .. unutmak istemiyorum aslında !!!